TITLE
[INDEX] [BACK] [BOOK]
BOOK
BOOK: 0001


BOOK: 0002


BOOK: 0003


BOOK: 0004


BOOK: 0005


BOOK: 0006


BOOK: 0007


BOOK: 0008


BOOK: 0009


BOOK: 0010


BOOK: 0011


BOOK: 0012


BOOK: 0013


BOOK: 0014


BOOK: 0015


BOOK: 0016


BOOK: 0017


BOOK: 0018


BOOK: 0019


BOOK: 0020


BOOK: 0021


BOOK: 0022


BOOK: 0023


BOOK: 0024


BOOK: 0025


BOOK: 0026


BOOK: 0027


BOOK: 0028


BOOK: 0029


BOOK: 0030


BOOK: 0031


BOOK: 0032


BOOK: 0033


BOOK: 0034


BOOK: 0035


BOOK: 0036


BOOK: 0037


BOOK: 0038


BOOK: 0039


BOOK: 0040


BOOK: 0041


BOOK: 0042


BOOK: 0043


BOOK: 0044


BOOK: 0045


BOOK: 0046


BOOK: 0047


BOOK: 0048


BOOK: 0049


BOOK: 0050


BOOK: 0051


BOOK: 0052


BOOK: 0053


BOOK: 0054


BOOK: 0055


BOOK: 0056


BOOK: 0057


BOOK: 0058


BOOK: 0059


BOOK: 0060


BOOK: 0061


BOOK: 0062


BOOK: 0063


BOOK: 0064


BOOK: 0065


BOOK: 0066


BOOK: 0067


BOOK: 0068


BOOK: 0069


BOOK: 0070


BOOK: 0071


BOOK: 0072


BOOK: 0073


BOOK: 0074


BOOK: 0075


BOOK: 0076


BOOK: 0077


BOOK: 0078


BOOK: 0079


BOOK: 0080


BOOK: 0081


BOOK: 0082


BOOK: 0083


BOOK: 0084


BOOK: 0085


BOOK: 0086


BOOK: 0087


BOOK: 0088


BOOK: 0089


BOOK: 0090


BOOK: 0091


BOOK: 0092


BOOK: 0093


BOOK: 0094


BOOK: 0095


BOOK: 0096


BOOK: 0097


BOOK: 0098


BOOK: 0099


BOOK: 0100


BOOK: 0101


BOOK: 0102


BOOK: 0103


BOOK: 0104


BOOK: 0105


BOOK: 0106


BOOK: 0107


BOOK: 0108


BOOK: 0109


BOOK: 0110


BOOK: 0111


BOOK: 0112


BOOK: 0113


BOOK: 0114


BOOK: 0115


BOOK: 0116


BOOK: 0117


BOOK: 0118


BOOK: 0119


BOOK: 0120


BOOK: 0121


BOOK: 0122


BOOK: 0123


BOOK: 0124


BOOK: 0125


BOOK: 0126


BOOK: 0127


BOOK: 0128


BOOK: 0129


BOOK: 0130


BOOK: 0131


BOOK: 0132


BOOK: 0133


BOOK: 0134


BOOK: 0135


BOOK: 0136


BOOK: 0137


BOOK: 0138


BOOK: 0139


BOOK: 0140


BOOK: 0141


BOOK: 0142


BOOK: 0143


BOOK: 0144


BOOK: 0145


BOOK: 0146


BOOK: 0147


BOOK: 0148


BOOK: 0149


BOOK: 0150


BOOK: 0151


BOOK: 0152


BOOK: 0153


BOOK: 0154


BOOK: 0155


BOOK: 0156


BOOK: 0157


BOOK: 0158


BOOK: 0159


BOOK: 0160


BOOK: 0161


BOOK: 0162


BOOK: 0163


BOOK: 0164


BOOK: 0165


BOOK: 0166


BOOK: 0167


BOOK: 0168


BOOK: 0169


BOOK: 0170


BOOK: 0171


BOOK: 0172


BOOK: 0173


BOOK: 0174


BOOK: 0175


BOOK: 0176


BOOK: 0177


BOOK: 0178


BOOK: 0179


BOOK: 0180


BOOK: 0181


BOOK: 0182


BOOK: 0183


BOOK: 0184


BOOK: 0185


BOOK: 0186


BOOK: 0187


BOOK: 0188


BOOK: 0189


BOOK: 0190


BOOK: 0191


BOOK: 0192


BOOK: 0193


BOOK: 0194


BOOK: 0195


BOOK: 0196


BOOK: 0197


BOOK: 0198


BOOK: 0199


BOOK: 0200


BOOK: 0201


BOOK: 0202


BOOK: 0203


BOOK: 0204


BOOK: 0205


BOOK: 0206


BOOK: 0207


BOOK: 0208


BOOK: 0209


BOOK: 0210


BOOK: 0211


BOOK: 0212


BOOK: 0213


BOOK: 0214


BOOK: 0215


BOOK: 0216


BOOK: 0217


BOOK: 0218


BOOK: 0219


BOOK: 0220


BOOK: 0221


BOOK: 0222


BOOK: 0223


BOOK: 0224


BOOK: 0225


BOOK: 0226


BOOK: 0227


BOOK: 0228


BOOK: 0229


BOOK: 0230


BOOK: 0231


BOOK: 0232


BOOK: 0233


BOOK: 0234


BOOK: 0235


BOOK: 0236


BOOK: 0237


BOOK: 0238


BOOK: 0239


Google:
Content
BOOK Number: 0003-05
第二十五章 插柳成


  又過了一晚上,韓立一大早剛起來,就往藥園方向走去,想去觀察一下那幾株藥草有什麼變化沒有?

  還沒走進藥田裡,他就忽然聞到幾種濃郁的藥香味。

  韓立微微一愣,但隨後心中一動:「難道是……」

  他不禁加快了自己的腳步,終於來到了那幾株散發著強烈香味的藥草面前。

  這是昨天的那幾株草藥嗎?韓立不敢相信自己的眼睛,用手在自己還略微帶著睡意的臉上猛拍了幾下,直到有些疼痛才停止了自己的自虐行為。

  「這黃龍草葉子有些發紫,苦蓮花竟然開了九個花瓣,忘憂果的果皮變成了黑色,哈哈!哈哈!」韓立再也忍不住了,他即使平時能心止如水這時也忍不住仰天大笑起來。

  「這下我走大運了,一夜之間這些才有一兩年藥性的草藥,全都變成了十幾年的樣子,看這葉子顏色、果實形狀、花瓣的香味完全就是已經成熟了好些年以上的稀有藥草。」韓立又仔細檢查了一遍藥草,確定它們和藥書上所說的完全一致,真的是已經有了好些年頭的珍貴藥材。

  「如果照著這種方式來催熟草藥,自己豈不是要多少就有多少珍貴藥材了嗎!而且自己用不了的藥草也可以再賣給別人,這樣一來多少銀子都掙得回來。」韓立再也按不住心裡的激動,開始胡思亂想起來。

  韓立越想越興奮,越想越遠,覺得自己這次真的是撿了寶了。他突然一下子在地上翻了好幾個跟頭,此時他再也沒有往常的冷靜樣子,和一個十四五少年表達自己激動地方式完全一樣。

  過了老半天,韓立才清醒下來,頭腦恢復了往日的機警,開始考慮到吃掉這個從天而降的大餡餅所要面臨的一些難題。

  首先這些藥草從外表上看似乎是沒什麼問題,但實質的藥性還是有待去檢驗,它們畢竟是吸收了那些奇怪液體才變成這樣的,誰知道它們有沒有什麼變異的成分在裡面,昨天那些兔子的淒涼下場自己可是親眼所見,自己還是小心為上的好。

  其次那神秘小瓶中的綠液已經用掉,不知道還會不會有異象發生繼續產生這種液滴出來,別是個一次性的東西,自己晚上要再去確認一下子。

  如果以上兩方面都沒有什麼問題,自己還要確實具體的掌握住這種催生藥材的細節和步驟,完全控制住這種不可思議的方法。

  韓立深思之後,從而得出了上面的幾個有待解決的問題,不解決這些難題,這個大餡餅對自己來說只是霧中花水中月而已。

  全部都考慮完畢後,韓立開始行動起來。

  他先去谷外的大廚房,問管事又買了兩隻灰毛兔回來,韓立的這一舉動讓廚房的管事既高興又有些納悶,這個少年怎麼老買活兔子回去,難道他要自己親手宰殺兔子練習廚藝嗎?

  韓立可不管別人如何的想法,他這次沒把兔子栓在藥園裡,而把兔子栓在了自己的房門口,以方便自己時刻觀察它們的變化。

  然後去藥田地裡,把那幾株催生出來的草藥給小心的采了回來,做成了幾幅的可培筋狀骨的好藥,又把做好的藥物參雜在兔子最喜愛吃的食物上,一天三頓的喂給兔子們吃,以試驗這些草藥是否有毒。

  做完這一切,韓立焦急的等待著夜晚的來臨,在他覺得時間過的好漫長之後,夜晚終於如他所期盼的到來了。

  天剛一擦黑,韓立就跑到屋外把小瓶從袋子裡拿了出來放在了地面上,自己則聚精會神的期盼著小瓶子的變化。

  一刻鐘過去了,瓶子沒有動靜。

  二刻鐘過去了,瓶子還沒動靜。

  三刻鐘……,

  隨著時間的流逝,韓立的心越來越往下沉,一直快等到天亮,瓶子還沒有任何的異動。

  他徹底的沮喪了,這瓶子難道真的是一次性的消耗品?還是自己有什麼沒做對?

  韓立強打著精神,看了看四周的環境。

  「沒什麼可疑的地方,除了天有些黑之外。」韓立自言自語道。

  他突然怔住了,他猛然抬起頭往天上望去,天空黑壓壓的,看不到任何的東西。「天有些黑」這句話一下子點醒了韓立。

  「難道因為是陰天,沒有星星月亮的緣故?」韓立想起來,以前瓶子的異變都是發生在晴天,天空沒有遮擋能看見星星和月亮的情況下進行的,而今天是個陰沉天氣,滿天的烏雲蓋頂。

  韓立心裡有了計較精神略微一振,又看到天色有些發白,知道今晚不會有什麼事發生了,便把瓶子收了起來,準備等天放晴後再試一下。

  可是出乎韓立的意料之外,今後的半個月裡天空不但沒有放晴反而下起了綿綿細雨,這種天氣一直持續到了如今。

  韓立看著外面軟綿棉的毛毛雨,心裡煩悶急了,自己越是著急等著天氣轉晴,它越是沒完沒了的下個不停,沒有一點想要停止不下的意思。

  他回頭看了看屋裡頭避雨的兩隻兔子,它們活蹦亂跳的樣子讓韓立更是鬱悶,自從這兩隻兔子吃了參雜藥物的食物後,不但沒有什麼問題,還比以前更精神了。在這十幾天裡,韓立每天都要仔細的觀察它們一番,確定兔子們沒有任何中毒的症狀,反而因為吃了培筋壯骨的好藥變的更加健壯。

  這個好結果不但沒讓韓立高興起來,卻讓他心裡有些患得患失,沒有絲毫辦法能讓自己平靜下來,對他來說,瓶子能否再生出綠液來,已成了這所有一切問題的關鍵,而這個纏綿了許久的破天氣卻讓這個謎底遲遲無法解開,這怎能不讓韓立心裡鬱悶之極!

[BOOK: 0003 / Chapter: 06 ]

Google:
[INDEX] [BACK] [BOOK]
[INDEX] [BACK] [BOOK]

Fri Apr 19 18:35:15 2024