TITLE
[INDEX] [BACK] [BOOK]
BOOK
BOOK: 0001


BOOK: 0002


BOOK: 0003


BOOK: 0004


BOOK: 0005


BOOK: 0006


BOOK: 0007


BOOK: 0008


BOOK: 0009


BOOK: 0010


BOOK: 0011


BOOK: 0012


BOOK: 0013


BOOK: 0014


BOOK: 0015


BOOK: 0016


BOOK: 0017


BOOK: 0018


BOOK: 0019


BOOK: 0020


BOOK: 0021


BOOK: 0022


BOOK: 0023


BOOK: 0024


BOOK: 0025


BOOK: 0026


BOOK: 0027


BOOK: 0028


BOOK: 0029


BOOK: 0030


BOOK: 0031


BOOK: 0032


BOOK: 0033


BOOK: 0034


BOOK: 0035


BOOK: 0036


BOOK: 0037


BOOK: 0038


BOOK: 0039


BOOK: 0040


BOOK: 0041


BOOK: 0042


BOOK: 0043


BOOK: 0044


BOOK: 0045


BOOK: 0046


BOOK: 0047


BOOK: 0048


BOOK: 0049


BOOK: 0050


BOOK: 0051


BOOK: 0052


BOOK: 0053


BOOK: 0054


BOOK: 0055


BOOK: 0056


BOOK: 0057


BOOK: 0058


BOOK: 0059


BOOK: 0060


BOOK: 0061


BOOK: 0062


BOOK: 0063


BOOK: 0064


BOOK: 0065


BOOK: 0066


BOOK: 0067


BOOK: 0068


BOOK: 0069


BOOK: 0070


BOOK: 0071


BOOK: 0072


BOOK: 0073


BOOK: 0074


BOOK: 0075


BOOK: 0076


BOOK: 0077


BOOK: 0078


BOOK: 0079


BOOK: 0080


BOOK: 0081


BOOK: 0082


BOOK: 0083


BOOK: 0084


BOOK: 0085


BOOK: 0086


BOOK: 0087


BOOK: 0088


BOOK: 0089


BOOK: 0090


BOOK: 0091


BOOK: 0092


BOOK: 0093


BOOK: 0094


BOOK: 0095


BOOK: 0096


BOOK: 0097


BOOK: 0098


BOOK: 0099


BOOK: 0100


BOOK: 0101


BOOK: 0102


BOOK: 0103


BOOK: 0104


BOOK: 0105


BOOK: 0106


BOOK: 0107


BOOK: 0108


BOOK: 0109


BOOK: 0110


BOOK: 0111


BOOK: 0112


BOOK: 0113


BOOK: 0114


BOOK: 0115


BOOK: 0116


BOOK: 0117


BOOK: 0118


BOOK: 0119


BOOK: 0120


BOOK: 0121


BOOK: 0122


BOOK: 0123


BOOK: 0124


BOOK: 0125


BOOK: 0126


BOOK: 0127


BOOK: 0128


BOOK: 0129


BOOK: 0130


BOOK: 0131


BOOK: 0132


BOOK: 0133


BOOK: 0134


BOOK: 0135


BOOK: 0136


BOOK: 0137


BOOK: 0138


BOOK: 0139


BOOK: 0140


BOOK: 0141


BOOK: 0142


BOOK: 0143


BOOK: 0144


BOOK: 0145


BOOK: 0146


BOOK: 0147


BOOK: 0148


BOOK: 0149


BOOK: 0150


BOOK: 0151


BOOK: 0152


BOOK: 0153


BOOK: 0154


BOOK: 0155


BOOK: 0156


BOOK: 0157


BOOK: 0158


BOOK: 0159


BOOK: 0160


BOOK: 0161


BOOK: 0162


BOOK: 0163


BOOK: 0164


BOOK: 0165


BOOK: 0166


BOOK: 0167


BOOK: 0168


BOOK: 0169


BOOK: 0170


BOOK: 0171


BOOK: 0172


BOOK: 0173


BOOK: 0174


BOOK: 0175


BOOK: 0176


BOOK: 0177


BOOK: 0178


BOOK: 0179


BOOK: 0180


BOOK: 0181


BOOK: 0182


BOOK: 0183


BOOK: 0184


BOOK: 0185


BOOK: 0186


BOOK: 0187


BOOK: 0188


BOOK: 0189


BOOK: 0190


BOOK: 0191


BOOK: 0192


BOOK: 0193


BOOK: 0194


BOOK: 0195


BOOK: 0196


BOOK: 0197


BOOK: 0198


BOOK: 0199


BOOK: 0200


BOOK: 0201


BOOK: 0202


BOOK: 0203


BOOK: 0204


BOOK: 0205


BOOK: 0206


BOOK: 0207


BOOK: 0208


BOOK: 0209


BOOK: 0210


BOOK: 0211


BOOK: 0212


BOOK: 0213


BOOK: 0214


BOOK: 0215


BOOK: 0216


BOOK: 0217


BOOK: 0218


BOOK: 0219


BOOK: 0220


BOOK: 0221


BOOK: 0222


BOOK: 0223


BOOK: 0224


BOOK: 0225


BOOK: 0226


BOOK: 0227


BOOK: 0228


BOOK: 0229


BOOK: 0230


BOOK: 0231


BOOK: 0232


BOOK: 0233


BOOK: 0234


BOOK: 0235


BOOK: 0236


BOOK: 0237


BOOK: 0238


BOOK: 0239


Google:
Content
BOOK Number: 0007-03
第六十三章 真容


  韓立在轉了許多圈子後,終於止住了腳步。

  「是否做這個交易,還是等以後實在解不了毒,再下決定吧。」他最後只能這樣無奈的想道。

  然後,他看了一眼屋外巨漢,想起遺書上最後所說的莫名的話語,心中起了幾絲好奇,他準備嘗試一下控制巨漢的方法。

  韓立低下身子,從物品堆裡找出了一個黃銅製成的小鐘,這個鐘個頭不大,一隻手掌剛好能托起來,只是製作的很精緻,比例搭配的十分協調,一看就是手藝高超的工匠所制,唯一與普通鍾不同的是,鐘壁上隱隱蘊含著幾絲淡淡的血痕,顯得分外醒目。

  韓立仔細端詳了一番這個叫「引魂鐘」的法器,實在沒看出它的厲害之處,按信上所說,此物竟能制住巨漢這麼恐怖的怪物,真是不可思議!

  韓立左手托著小鐘,右手隨便拿起了把匕首,小心的走出了石門,謹慎的向巨漢慢慢靠近。

  在距離巨漢兩丈多遠的地方時,韓立停住了腳步,不願再過分的接近,以防不測。

  此時巨漢正背對著韓立直直的站立著。

  「噹!」一聲清脆的鐘聲從小鐘上響起,這時韓立用匕首輕輕敲打了一下銅鐘,發出的聲音。

  韓立皺了下眉,這聲音似乎和普通的鐘聲沒什麼不同,這也能制住巨漢?

  他心中有了幾絲動搖,身子微微矮了下來,準備一不對勁,就逃回石屋。

  聽到鐘聲,巨漢的肩頭微微聳動了一下,似乎有了反應,韓立心中一喜,急忙再次連續著敲打起銅鐘來。

  「噹!噹!……」這鐘聲接二連三的響了起來,而巨漢的身子也隨之顫抖起來,最後在連腳步都變得跌跌撞撞,身子再也無法站穩,終於一頭栽倒在了地面上人事不知。

  巨漢龐大的身軀與乾燥地面的接觸,揚起了不少的灰塵,把沒有防備的韓立嗆得一連打了好幾個噴嚏,顯得狼狽不堪。

  不過此時韓立顧不得這些小事,他飛快的撲到巨漢的身上,伸手把他頭上的斗篷給扯了下來,露出了一副讓韓立猛一見,也覺得毛骨悚然的浮腫臉孔。

  韓立強忍著心頭的不適感,不敢仔細的端詳下去,他急忙用匕首輕輕劃破自己的手腕,讓鮮血毫無阻礙的流了出來,灑到了巨漢的臉上,直到整個大臉都被塗得滿滿的,韓立才按住傷口,從身上麻利的找塊乾淨布條,綁在了傷口處,止住了鮮血的外流。然後冷靜的呆在一旁,看著巨漢的反應。

  奇異的事情發生了,這麼多血竟然慢慢的滲入到了巨漢的臉皮內,連一滴都沒有留下,讓韓立在一旁看的目瞪口呆,連自己按在傷口處的手指用力過大,讓鮮血又從布中滲了出來,都沒有發覺。

  當鮮血被吸收殆盡後,巨漢睜開了雙眼,緩緩的站了起來,他的神情顯得木訥,兩眼無神,沒有絲毫感情的流露。

  但當巨漢的頭顱轉過來,目光和韓立的眼神一接觸時,韓立就覺得頭腦「嗡」的一下,一種既陌生又熟悉的奇怪情感,出現在了韓立的心頭,好像內心深處一下子多了一種外來的東西,這東西像自家養熟的小狗一樣,圍繞著韓立眷戀的呼喚個不停。

  韓立吃了一驚,但隨即就鎮定了下來,因為他看到巨漢一改剛才的死板面孔,此時臉上充滿了順從之色,讓韓立有種可以掌控對方一切生死的感覺,非常的奇妙。

  韓立壓住內心的驚喜,沉聲的對巨漢下了一道測試的命令。

  「去把那個石門給我拆了。」

  巨漢一言不發,幾個大步跨到了石門前,高高舉起兩個合攏在一起的拳頭,像揮舞大鐵錘一樣,三五下就把它砸的粉碎,然後狂風一般的回轉到韓立的身邊,等待他的下一道命令。

  一向不喜歡大悲大喜的韓立,此時也忍不住高興的合不攏嘴巴,有這麼一個有力的打手會隨時聽候使喚,那以後一般的危險,又何足掛齒?

  韓立一邊興奮的想著以後美妙的生活,一邊不住的用熱切的眼神,打量著巨漢渾身上下。

  此時他越看巨漢,越覺得心中滿意,原本覺得有些過於醜陋的面孔,此時也覺得格外的順眼,甚至還越來越有一種面善的感覺。

  「面善?」韓立被自己心中這種感覺,嚇了一跳,有些驚訝。

  對這一張以前從未見到過的醜陋臉孔,他怎麼會感到面善呢?

  懷著這種疑問,韓立開始仔細觀察起巨漢的鼻眼來,試圖找出原因來。

  漸漸的,他發現如果把巨漢有些浮腫的五官都恢復原樣,全部縮小了一號再拼湊起來的話,其實這張臉並不算難看,甚至還是很憨厚的一張臉孔,是讓韓立熟悉之極的面容。

  韓立的臉色有些發白,默然無語了好半天,才伸出了兩隻手掌,在巨漢的臉上輕輕的撫摸了起來。

  「張哥,真的是你嗎?」他這句話的聲音非常的低沉,顯得的很平靜。

  此人重新拼湊的面容和失蹤了好幾年的好友「張鐵」,長得十分的酷似,再聯繫上墨大夫最後留下的莫名話語,韓立心裡有十成的把握可以肯定,巨漢必是和張鐵有著很深的關係,難道真像信中所說的那樣,眼前巨漢只是張鐵的軀殼所化,魂魄早已不在了。但是他的身體為何變得如此的高大嚇人?

[BOOK: 0007 / Chapter: 04 ]

Google:
[INDEX] [BACK] [BOOK]
[INDEX] [BACK] [BOOK]

Sat Apr 20 22:17:19 2024