TITLE
[INDEX] [BACK] [BOOK]
BOOK
BOOK: 0001


BOOK: 0002


BOOK: 0003


BOOK: 0004


BOOK: 0005


BOOK: 0006


BOOK: 0007


BOOK: 0008


BOOK: 0009


BOOK: 0010


BOOK: 0011


BOOK: 0012


BOOK: 0013


BOOK: 0014


BOOK: 0015


BOOK: 0016


BOOK: 0017


BOOK: 0018


BOOK: 0019


BOOK: 0020


BOOK: 0021


BOOK: 0022


BOOK: 0023


BOOK: 0024


BOOK: 0025


BOOK: 0026


BOOK: 0027


BOOK: 0028


BOOK: 0029


BOOK: 0030


BOOK: 0031


BOOK: 0032


BOOK: 0033


BOOK: 0034


BOOK: 0035


BOOK: 0036


BOOK: 0037


BOOK: 0038


BOOK: 0039


BOOK: 0040


BOOK: 0041


BOOK: 0042


BOOK: 0043


BOOK: 0044


BOOK: 0045


BOOK: 0046


BOOK: 0047


BOOK: 0048


BOOK: 0049


BOOK: 0050


BOOK: 0051


BOOK: 0052


BOOK: 0053


BOOK: 0054


BOOK: 0055


BOOK: 0056


BOOK: 0057


BOOK: 0058


BOOK: 0059


BOOK: 0060


BOOK: 0061


BOOK: 0062


BOOK: 0063


BOOK: 0064


BOOK: 0065


BOOK: 0066


BOOK: 0067


BOOK: 0068


BOOK: 0069


BOOK: 0070


BOOK: 0071


BOOK: 0072


BOOK: 0073


BOOK: 0074


BOOK: 0075


BOOK: 0076


BOOK: 0077


BOOK: 0078


BOOK: 0079


BOOK: 0080


BOOK: 0081


BOOK: 0082


BOOK: 0083


BOOK: 0084


BOOK: 0085


BOOK: 0086


BOOK: 0087


BOOK: 0088


BOOK: 0089


BOOK: 0090


BOOK: 0091


BOOK: 0092


BOOK: 0093


BOOK: 0094


BOOK: 0095


BOOK: 0096


BOOK: 0097


BOOK: 0098


BOOK: 0099


BOOK: 0100


BOOK: 0101


BOOK: 0102


BOOK: 0103


BOOK: 0104


BOOK: 0105


BOOK: 0106


BOOK: 0107


BOOK: 0108


BOOK: 0109


BOOK: 0110


BOOK: 0111


BOOK: 0112


BOOK: 0113


BOOK: 0114


BOOK: 0115


BOOK: 0116


BOOK: 0117


BOOK: 0118


BOOK: 0119


BOOK: 0120


BOOK: 0121


BOOK: 0122


BOOK: 0123


BOOK: 0124


BOOK: 0125


BOOK: 0126


BOOK: 0127


BOOK: 0128


BOOK: 0129


BOOK: 0130


BOOK: 0131


BOOK: 0132


BOOK: 0133


BOOK: 0134


BOOK: 0135


BOOK: 0136


BOOK: 0137


BOOK: 0138


BOOK: 0139


BOOK: 0140


BOOK: 0141


BOOK: 0142


BOOK: 0143


BOOK: 0144


BOOK: 0145


BOOK: 0146


BOOK: 0147


BOOK: 0148


BOOK: 0149


BOOK: 0150


BOOK: 0151


BOOK: 0152


BOOK: 0153


BOOK: 0154


BOOK: 0155


BOOK: 0156


BOOK: 0157


BOOK: 0158


BOOK: 0159


BOOK: 0160


BOOK: 0161


BOOK: 0162


BOOK: 0163


BOOK: 0164


BOOK: 0165


BOOK: 0166


BOOK: 0167


BOOK: 0168


BOOK: 0169


BOOK: 0170


BOOK: 0171


BOOK: 0172


BOOK: 0173


BOOK: 0174


BOOK: 0175


BOOK: 0176


BOOK: 0177


BOOK: 0178


BOOK: 0179


BOOK: 0180


BOOK: 0181


BOOK: 0182


BOOK: 0183


BOOK: 0184


BOOK: 0185


BOOK: 0186


BOOK: 0187


BOOK: 0188


BOOK: 0189


BOOK: 0190


BOOK: 0191


BOOK: 0192


BOOK: 0193


BOOK: 0194


BOOK: 0195


BOOK: 0196


BOOK: 0197


BOOK: 0198


BOOK: 0199


BOOK: 0200


BOOK: 0201


BOOK: 0202


BOOK: 0203


BOOK: 0204


BOOK: 0205


BOOK: 0206


BOOK: 0207


BOOK: 0208


BOOK: 0209


BOOK: 0210


BOOK: 0211


BOOK: 0212


BOOK: 0213


BOOK: 0214


BOOK: 0215


BOOK: 0216


BOOK: 0217


BOOK: 0218


BOOK: 0219


BOOK: 0220


BOOK: 0221


BOOK: 0222


BOOK: 0223


BOOK: 0224


BOOK: 0225


BOOK: 0226


BOOK: 0227


BOOK: 0228


BOOK: 0229


BOOK: 0230


BOOK: 0231


BOOK: 0232


BOOK: 0233


BOOK: 0234


BOOK: 0235


BOOK: 0236


BOOK: 0237


BOOK: 0238


BOOK: 0239


Google:
Content
BOOK Number: 0010-02
第九十二章 劍符


  所有人看到這一幕的人,都覺得自己是不是眼花了。

  原本人們看到灰光掉頭飛向七玄門的眾人,還以為侏儒改變了想法,打算先殺光其他武功低微的弟子後,然後再回來對付灰衣人。

  哪知灰芒飛到人堆中後,竟被一名看起來普普通通的弟子,一揚手就輕鬆的收走了,這也太讓人難以置信了!

  七玄門這邊,包括王門主和灰衣人在內的人,都對眼前的絕處逢生,而驚喜交加。

  王絕楚在狂喜之中,更對自己答應讓韓立參加死鬥的先見之明,而大為慶幸。他知道,如今所有人能否在死鬥中存活下來,以及七玄門今後是否能夠延存,全都指望在這忽然變得高深莫測的韓大夫身上了。

  而對韓立略有瞭解的厲飛雨,此刻也是張大了嘴巴,半天合不到一起。他雖然知道自己這個好友有些與眾不同,但能夠當場收走劍仙之流的仙家飛劍的事,這還是讓他猶如白日做夢一般,暈暈乎乎的。

  至於張袖兒、李長老以及對面的賈天龍等人,更是張目結舌,臉上的表情各自精彩萬分。

  眾多包含著懼怕、疑問、驚喜的目光,全都落到了韓立身上,而韓立神情自如,始終微笑著,似乎對這麼多人的注視,一點都沒放在心上。

  可沒有人知道,在韓立從容不迫的外表下,其內心此刻正在鬱悶不已。

  天曉得,韓立根本沒想現在就出手!他原是打算,等到侏儒疏忽大意撤掉金罩後,才去偷襲對方。那時,他只要暗自潛到其背後,用一枚小小的「火彈」,就可輕易的結果了對方。

  可誰知人算不如天算,韓立只是因為看到灰芒飛來飛去,被其惹得心癢難受,不知不覺,就對其使出了早已練了無數遍的「驅物術」,結果輕而易舉的奪下了此物。

  其奪取的簡單程度,大大出乎了意料之外。他只是把法力延伸到灰光之上,就輕易抹去了侏儒的靈力存在,建立起了自己和灰光的兩者聯繫。那灰光在他的指揮之下,如同剛學會走路的嬰孩一樣,歪歪扭扭的飛到了其的身邊,被他順利的收下。

  如今的韓立,一方面因輕鬆奪下對方的寶物,而心中竊喜。另一方面,又為不得不正面面對侏儒,而有些擔心。

  他很清楚,自己並沒有多大的把握,能夠強行擊破對方的烏龜殼,唯一帶給他幾分自信的,就是自己比對方深厚了數倍的法力存在。

  當然從韓立的表情上,是看不出任何擔心的跡象。因為他深知,心理上如果佔據了上風,那麼在實際的交鋒中也會擁有不少的優勢,會憑空增添幾分的勝算,這是他從眨眼劍譜中學到的訣竅。

  因此,在看到侏儒如臨大敵的模樣後,韓立卻與其相反,露出了一副胸有成竹的神情。

  他現在暇意的擺弄著剛到手的寶物。手中的灰芒,仍靈性十足的伸縮不定,寒光流射,讓人瞧不清其真實形狀。

  韓立抬頭看了一眼臉色有些發白的侏儒,微然一笑,他用法力裹住雙手,把灰芒夾在兩手之間輕輕一搓,灰芒上的光華立刻消潰散盡,露出了其廬山真面目。竟然是一道符籙,而且還是一張畫著一把灰色小劍的奇特符籙。

  那符紙上的灰色小劍,被刻畫的栩栩如生,如同真的相仿,並且沒有法力催動下,小劍就自行散發著淡淡的流光,好像真是一把絕世利劍一樣,寒氣逼人。

  韓立看到眼裡,心裡有些失望,這明顯並不是什麼飛劍之類的法寶,雖說古怪了一些,但還是一道符紙。

  不過他轉念想到了此符籙大展神威時的英姿,又覺得有些欣慰,畢竟它的厲害可是自己親眼目睹,對他以後肯定大有用處。

  韓立順手把符紙揣到了懷裡,他可不敢當著原主人的面,就大搖大擺的使用此物,誰知對方在符籙上做了什麼手腳沒有,而且他的「驅物術」還沒經過幾次實物練習,生疏的很,估計就是此時用上此物,也很難傷得了對方。

  對面的金光上人,眼睜睜的看著韓立把他的寶物收入懷內,不禁怒火直冒,可是又沒有勇氣上前撕打,要知道對方既然能夠輕易抹去他在符籙上的靈力,這就說明對方的法力起碼是他的數倍深厚,他實在沒有膽量與其爭鬥。

  韓立見侏儒縮手縮腳,一副敢怒不敢言的模樣,就知道對方已被自己完全鎮住,並不知曉自己的真實底細,他的膽子不禁更大了了起來。

  韓立決定狐假虎威倒底,他在身上施加了御風決後,身形閃了幾閃,就來到了侏儒的面前。

  金光上人見韓立如此神出鬼沒,心中懼意更盛,他情不自禁的後退了幾步,怯懦的低聲說道:

  「你要干什麼?我並沒有侵佔此地的礦產,也沒有摘取靈草靈藥,只是收些俗人的金子而已,並沒有觸犯你們當地家族的利益,你沒有理由殺我。」

  韓立一聽此言,心裡竊喜,知道對方誤會自己為某修仙家族中人了,頓時信心又漲了幾分,他故意淡淡的一笑,隨後裝作神秘狀的悄聲問道:「不知閣下是什麼人?為什麼主動參與到俗人的事中,擾亂本地的世俗界秩序,這讓我們家族很難辦啊!」

  侏儒一聽,對方話裡口氣很溫和,似乎沒有對他出手的意思,他頓時精神一振,兩隻小眼珠滴溜溜轉了幾圈後,急忙推脫道:

  「我是秦葉嶺葉家的弟子,來這裡只是路過而已,只因和野狼幫幫主有幾分舊情,所以耐不過對方的懇求,出手幫了一下。絕沒有故意觸犯你們家族的意思,還望兄台見諒。不知貴家族如何稱呼?在下以後一定登門謝罪!」

[BOOK: 0010 / Chapter: 03 ]

Google:
[INDEX] [BACK] [BOOK]
[INDEX] [BACK] [BOOK]

Fri Apr 26 07:50:23 2024