TITLE
[INDEX] [BACK] [BOOK]
BOOK
BOOK: 0001


BOOK: 0002


BOOK: 0003


BOOK: 0004


BOOK: 0005


BOOK: 0006


BOOK: 0007


BOOK: 0008


BOOK: 0009


BOOK: 0010


BOOK: 0011


BOOK: 0012


BOOK: 0013


BOOK: 0014


BOOK: 0015


BOOK: 0016


BOOK: 0017


BOOK: 0018


BOOK: 0019


BOOK: 0020


BOOK: 0021


BOOK: 0022


BOOK: 0023


BOOK: 0024


BOOK: 0025


BOOK: 0026


BOOK: 0027


BOOK: 0028


BOOK: 0029


BOOK: 0030


BOOK: 0031


BOOK: 0032


BOOK: 0033


BOOK: 0034


BOOK: 0035


BOOK: 0036


BOOK: 0037


BOOK: 0038


BOOK: 0039


BOOK: 0040


BOOK: 0041


BOOK: 0042


BOOK: 0043


BOOK: 0044


BOOK: 0045


BOOK: 0046


BOOK: 0047


BOOK: 0048


BOOK: 0049


BOOK: 0050


BOOK: 0051


BOOK: 0052


BOOK: 0053


BOOK: 0054


BOOK: 0055


BOOK: 0056


BOOK: 0057


BOOK: 0058


BOOK: 0059


BOOK: 0060


BOOK: 0061


BOOK: 0062


BOOK: 0063


BOOK: 0064


BOOK: 0065


BOOK: 0066


BOOK: 0067


BOOK: 0068


BOOK: 0069


BOOK: 0070


BOOK: 0071


BOOK: 0072


BOOK: 0073


BOOK: 0074


BOOK: 0075


BOOK: 0076


BOOK: 0077


BOOK: 0078


BOOK: 0079


BOOK: 0080


BOOK: 0081


BOOK: 0082


BOOK: 0083


BOOK: 0084


BOOK: 0085


BOOK: 0086


BOOK: 0087


BOOK: 0088


BOOK: 0089


BOOK: 0090


BOOK: 0091


BOOK: 0092


BOOK: 0093


BOOK: 0094


BOOK: 0095


BOOK: 0096


BOOK: 0097


BOOK: 0098


BOOK: 0099


BOOK: 0100


BOOK: 0101


BOOK: 0102


BOOK: 0103


BOOK: 0104


BOOK: 0105


BOOK: 0106


BOOK: 0107


BOOK: 0108


BOOK: 0109


BOOK: 0110


BOOK: 0111


BOOK: 0112


BOOK: 0113


BOOK: 0114


BOOK: 0115


BOOK: 0116


BOOK: 0117


BOOK: 0118


BOOK: 0119


BOOK: 0120


BOOK: 0121


BOOK: 0122


BOOK: 0123


BOOK: 0124


BOOK: 0125


BOOK: 0126


BOOK: 0127


BOOK: 0128


BOOK: 0129


BOOK: 0130


BOOK: 0131


BOOK: 0132


BOOK: 0133


BOOK: 0134


BOOK: 0135


BOOK: 0136


BOOK: 0137


BOOK: 0138


BOOK: 0139


BOOK: 0140


BOOK: 0141


BOOK: 0142


BOOK: 0143


BOOK: 0144


BOOK: 0145


BOOK: 0146


BOOK: 0147


BOOK: 0148


BOOK: 0149


BOOK: 0150


BOOK: 0151


BOOK: 0152


BOOK: 0153


BOOK: 0154


BOOK: 0155


BOOK: 0156


BOOK: 0157


BOOK: 0158


BOOK: 0159


BOOK: 0160


BOOK: 0161


BOOK: 0162


BOOK: 0163


BOOK: 0164


BOOK: 0165


BOOK: 0166


BOOK: 0167


BOOK: 0168


BOOK: 0169


BOOK: 0170


BOOK: 0171


BOOK: 0172


BOOK: 0173


BOOK: 0174


BOOK: 0175


BOOK: 0176


BOOK: 0177


BOOK: 0178


BOOK: 0179


BOOK: 0180


BOOK: 0181


BOOK: 0182


BOOK: 0183


BOOK: 0184


BOOK: 0185


BOOK: 0186


BOOK: 0187


BOOK: 0188


BOOK: 0189


BOOK: 0190


BOOK: 0191


BOOK: 0192


BOOK: 0193


BOOK: 0194


BOOK: 0195


BOOK: 0196


BOOK: 0197


BOOK: 0198


BOOK: 0199


BOOK: 0200


BOOK: 0201


BOOK: 0202


BOOK: 0203


BOOK: 0204


BOOK: 0205


BOOK: 0206


BOOK: 0207


BOOK: 0208


BOOK: 0209


BOOK: 0210


BOOK: 0211


BOOK: 0212


BOOK: 0213


BOOK: 0214


BOOK: 0215


BOOK: 0216


BOOK: 0217


BOOK: 0218


BOOK: 0219


BOOK: 0220


BOOK: 0221


BOOK: 0222


BOOK: 0223


BOOK: 0224


BOOK: 0225


BOOK: 0226


BOOK: 0227


BOOK: 0228


BOOK: 0229


BOOK: 0230


BOOK: 0231


BOOK: 0232


BOOK: 0233


BOOK: 0234


BOOK: 0235


BOOK: 0236


BOOK: 0237


BOOK: 0238


BOOK: 0239


Google:
Content
BOOK Number: 0010-08
第九十八章 回村


  在韓立離開彩霞山不久,王門主就宣佈把厲飛雨收為了關門弟子,還把他外刃堂堂主之職扶正,從此對他寵信有加。而且數年後的某次,韓立的三叔一不小心犯了個大錯,觸動了幫規,本應有性命之憂,也被王門主力排眾議,給保了下來。

  而王門主呢,在以後的幫派爭鬥中,因遭遇勁敵,曾數次身受重傷,奄奄一息。每當所有人都以為其將命不長久時,他都靠著一個玉瓶中的藥丸,奇蹟般的活了下來,很快又活蹦亂跳起來。這件事引起了他人的眼熱,向他問起此藥名稱和來歷,但王絕楚一直支支吾吾,不肯明說。當然想去討要此藥丸的人,自然是無功而返。

  直到多年以後,王絕楚去世之時,他才留下了藥丸的名稱——「養精丹」,這時玉瓶內的藥丸只剩下三顆了。但就這三顆藥丸,還是引起了一番血雨腥風,給王絕楚的後人帶來了不少的麻煩!不過這是以後的事了,現在先不提。

  而厲飛雨此時,正拿著幾個小瓶,和一張紙條呆呆的出神,他早上剛從張袖兒那裡回來之時,屋內就多了這些東西出來。

  紙條是韓立所留,上面寫的很簡單,只是告厲飛雨,他已經離開了七玄門,可能永遠也不會回來了。而這瓶中的藥,是精心調配過的,應該可以延長一些厲飛雨的壽命,希望厲飛雨不要拒絕。

  最後在署名處,則畫了一張韓立的笑臉。笑臉旁邊,則附上一句祝厲飛雨和張袖兒早日成親,多生貴子的話。

  厲飛雨發了一陣呆後,突然間跑出了屋子,沖上了離他最近的一座小山峰的峰頂。

  在峰頂上,厲飛雨急切的朝著七玄門大門方向望去,只見入目之處,一片蔥綠,哪裡還看得見絲毫人影。在動也不動的待了半天之後,厲飛雨嘆了一口氣,終於一臉寂寥神情的低聲道:「希望你保重!一路走好!」

  然後厲飛雨慢慢的下了山峰,其緩緩而行的背影,顯得非常的孤單、憂鬱!

  這時,一輛馬車行馳在古道之上,正一路東去。

  韓立和曲魂正坐在此車上,這四輪篷車雖然裡面空間不小,但現在只坐著他們二人而已。因為韓立花了三兩的碎銀,暫時把整輛馬車都租了下來。

  這輛木製的馬車外表看上去有些破爛,顯得非常的陳舊,但裡面倒收拾的頗為乾淨,而且拉車的兩匹馬也是正當壯齡,跑起來很是矯健,把車子給拉的飛快。

  韓立就是看中了這兩點,才肯花了三兩散銀子包下此車。要知道,平常這樣的馬車一連忙上幾天,也就只不過能掙到一兩多銀子罷了。

  駕車的車伕,是一個很普通的黑瘦中年人,並不不善言談。除非韓立主動去問,否則他是不會開口說話。這一點也讓韓立心中滿意。

  要知道,他身邊帶著的曲魂,身材高大異常,還頭帶斗篷遮住了面目,看起來神神秘秘的。要是換了個多嘴的人問起來,一番應付下來,還是麻煩的很。

  在韓立肩頭上,站著那隻黃羽毛的「雲翅鳥」,這只靈性十足的小東西,半閉著眼皮,看來正在休憩中。

  坐在車廂另一端的曲魂,肩上扛了一個大大的包裹,裡面除了一些換洗的衣服外,就全都是些金銀和瓶瓶罐罐之類份量不輕的物品。

  至於從墨大夫那裡得到的法器和信件書籍之類的小巧東西,因為關係重大,韓立怕丟失了,所以貼身攜帶。

  現在韓立安靜的坐在車內,聽著木製車輪發出的「咯吱咯吱」聲,神色平靜無波,並沒有因為離開七玄門而有什麼傷感。

  要說唯一有讓韓立略為不捨地方的話,也只有厲飛雨這位知交了。不過想必對方應收到自己的留言,見到了給他配製的秘藥了。希望這些藥能夠見效,可讓好友多享受一下大好人生。

  韓立想到這裡,伸展了一下身子,把背部靠在車壁上,開始了假寐。這輛馬車的目的地,他已交待過車伕,正是他出生的那個山邊小村。

  雖然知道不可能,但他還是希望自己一睜開眼,就能夠看到雙親和兄弟姐妹的面容。

  已經離開父母這麼多年!連他們的面容,在記憶中都有些模糊了。所以韓立在遠走他鄉之前,一定要親眼看一下雙親不可,否則他永遠無法安心離去。

  「不知小妹怎麼樣了,現在應該十六七歲,是個大姑娘家了吧!上次收到家裡來信時,好像提到她已許配好了人家,被下過聘禮了。」韓立在朦朦朧朧入睡前,腦中浮現出了一個矮小瘦弱的身影,這個身影的主人一直跟在他的身後,奶聲奶氣的「四哥哥」「四哥哥」的叫個不停。

  「時間過的可真快啊!」

  韓立終於在一片溫馨的氣氛中,沉沉睡去。他這次睡得非常的安穩,非常的踏實,猶如小時候父母在一旁守護、驅趕蚊蟲時那樣,睡得那麼的香甜。

  五天之後,韓立沿著黃土路,終於遠遠望見了熟悉無比的小村。

  矮矮的泥巴牆,一排排的稻草堆,還有那坑坑窪窪的小路,這一切都曾讓韓立那麼的魂瑩夢繞,如今都真實的出現在了眼前。

  韓立壓住了心中激動,他讓車伕把馬車遠遠停在了村外,曲魂也留在車上沒讓下來。他自己則快步向村口走去,越接近村子,他的心跳得就越發的厲害。

  這種情不自禁的感覺,韓立好久都沒有感受過了!

[BOOK: 0010 / Chapter: 09 ]

Google:
[INDEX] [BACK] [BOOK]
[INDEX] [BACK] [BOOK]

Wed Apr 17 01:54:17 2024