TITLE
[INDEX] [BACK] [BOOK]
BOOK
BOOK: 0001


BOOK: 0002


BOOK: 0003


BOOK: 0004


BOOK: 0005


BOOK: 0006


BOOK: 0007


BOOK: 0008


BOOK: 0009


BOOK: 0010


BOOK: 0011


BOOK: 0012


BOOK: 0013


BOOK: 0014


BOOK: 0015


BOOK: 0016


BOOK: 0017


BOOK: 0018


BOOK: 0019


BOOK: 0020


BOOK: 0021


BOOK: 0022


BOOK: 0023


BOOK: 0024


BOOK: 0025


BOOK: 0026


BOOK: 0027


BOOK: 0028


BOOK: 0029


BOOK: 0030


BOOK: 0031


BOOK: 0032


BOOK: 0033


BOOK: 0034


BOOK: 0035


BOOK: 0036


BOOK: 0037


BOOK: 0038


BOOK: 0039


BOOK: 0040


BOOK: 0041


BOOK: 0042


BOOK: 0043


BOOK: 0044


BOOK: 0045


BOOK: 0046


BOOK: 0047


BOOK: 0048


BOOK: 0049


BOOK: 0050


BOOK: 0051


BOOK: 0052


BOOK: 0053


BOOK: 0054


BOOK: 0055


BOOK: 0056


BOOK: 0057


BOOK: 0058


BOOK: 0059


BOOK: 0060


BOOK: 0061


BOOK: 0062


BOOK: 0063


BOOK: 0064


BOOK: 0065


BOOK: 0066


BOOK: 0067


BOOK: 0068


BOOK: 0069


BOOK: 0070


BOOK: 0071


BOOK: 0072


BOOK: 0073


BOOK: 0074


BOOK: 0075


BOOK: 0076


BOOK: 0077


BOOK: 0078


BOOK: 0079


BOOK: 0080


BOOK: 0081


BOOK: 0082


BOOK: 0083


BOOK: 0084


BOOK: 0085


BOOK: 0086


BOOK: 0087


BOOK: 0088


BOOK: 0089


BOOK: 0090


BOOK: 0091


BOOK: 0092


BOOK: 0093


BOOK: 0094


BOOK: 0095


BOOK: 0096


BOOK: 0097


BOOK: 0098


BOOK: 0099


BOOK: 0100


BOOK: 0101


BOOK: 0102


BOOK: 0103


BOOK: 0104


BOOK: 0105


BOOK: 0106


BOOK: 0107


BOOK: 0108


BOOK: 0109


BOOK: 0110


BOOK: 0111


BOOK: 0112


BOOK: 0113


BOOK: 0114


BOOK: 0115


BOOK: 0116


BOOK: 0117


BOOK: 0118


BOOK: 0119


BOOK: 0120


BOOK: 0121


BOOK: 0122


BOOK: 0123


BOOK: 0124


BOOK: 0125


BOOK: 0126


BOOK: 0127


BOOK: 0128


BOOK: 0129


BOOK: 0130


BOOK: 0131


BOOK: 0132


BOOK: 0133


BOOK: 0134


BOOK: 0135


BOOK: 0136


BOOK: 0137


BOOK: 0138


BOOK: 0139


BOOK: 0140


BOOK: 0141


BOOK: 0142


BOOK: 0143


BOOK: 0144


BOOK: 0145


BOOK: 0146


BOOK: 0147


BOOK: 0148


BOOK: 0149


BOOK: 0150


BOOK: 0151


BOOK: 0152


BOOK: 0153


BOOK: 0154


BOOK: 0155


BOOK: 0156


BOOK: 0157


BOOK: 0158


BOOK: 0159


BOOK: 0160


BOOK: 0161


BOOK: 0162


BOOK: 0163


BOOK: 0164


BOOK: 0165


BOOK: 0166


BOOK: 0167


BOOK: 0168


BOOK: 0169


BOOK: 0170


BOOK: 0171


BOOK: 0172


BOOK: 0173


BOOK: 0174


BOOK: 0175


BOOK: 0176


BOOK: 0177


BOOK: 0178


BOOK: 0179


BOOK: 0180


BOOK: 0181


BOOK: 0182


BOOK: 0183


BOOK: 0184


BOOK: 0185


BOOK: 0186


BOOK: 0187


BOOK: 0188


BOOK: 0189


BOOK: 0190


BOOK: 0191


BOOK: 0192


BOOK: 0193


BOOK: 0194


BOOK: 0195


BOOK: 0196


BOOK: 0197


BOOK: 0198


BOOK: 0199


BOOK: 0200


BOOK: 0201


BOOK: 0202


BOOK: 0203


BOOK: 0204


BOOK: 0205


BOOK: 0206


BOOK: 0207


BOOK: 0208


BOOK: 0209


BOOK: 0210


BOOK: 0211


BOOK: 0212


BOOK: 0213


BOOK: 0214


BOOK: 0215


BOOK: 0216


BOOK: 0217


BOOK: 0218


BOOK: 0219


BOOK: 0220


BOOK: 0221


BOOK: 0222


BOOK: 0223


BOOK: 0224


BOOK: 0225


BOOK: 0226


BOOK: 0227


BOOK: 0228


BOOK: 0229


BOOK: 0230


BOOK: 0231


BOOK: 0232


BOOK: 0233


BOOK: 0234


BOOK: 0235


BOOK: 0236


BOOK: 0237


BOOK: 0238


BOOK: 0239


Google:
Content
BOOK Number: 0011-07
第一百零七章 墨玉珠


  韓立當然不知藍衣人和黃衫人的對話,他還再為自己逃過一劫而慶幸,雖然對那藍衣人的視若無睹也有些氣惱,但很清楚兩者間實力懸殊的韓立,還是大有逃脫升天的感受,渾身上下都輕鬆了許多。

  經過藍衣人這一攪和,韓立的心無法再靜下來,原來平和的心境一去不復返了。他嘆了口氣,站了起來,準備結賬離開酒樓。

  這時樓外的大街上,突然傳了一陣若有若無的馬蹄聲,而且由遠及近,越來越清晰起來。

  韓立精神一振,原來站起的身形又坐了回了原位,並把目光重新向街面上望去。

  根據孫二狗的情報,這馬蹄聲應該是墨府大小姐墨玉珠從城外歸來了。

  聽說這位墨府千金從小不愛女紅,只愛舞槍弄幫,並且從驚蛟會高手那裡學會了一身不弱的本領。

  最讓人張目結舌的是,這位墨府小姐竟對打獵這本應是男兒的活動特別的酷愛,三天兩頭就要騎馬到城外樹林裡大肆活動那麼一圈。因此惹得許多追求此女的公子哥們,也天天架鷹驅犬的追尾在其後,希望能近水樓台先得月,獲得此女的好感。

  當然,那位吳公子來了以後,自然也不出意料的加入到這一活動中來。

  當韓立聞知這些消息之後,對這位墨玉珠小姐也大為好奇,必定一位這麼有性格的女兒家可是很少見的,希望此女不會讓他失望。

  現在十幾名騎著各色駿馬的人,從大街的一頭急奔而來。為首的兩人是一男一女,男的是名劍眉朗目、身材修長的英俊青年,女的則身穿火紅獵裝、頭披紫色斗篷,無法看清其嬌容。

  眨眼間,這些騎馬之人就越過了香家酒樓的門前,從韓立的眼前衝了過去,最後在墨府的門前停了下來。

  原本分站兩側的勁衣大漢,立刻有一位滿臉麻點的迎了上去,他衝著為首的男女恭敬的稱呼道:

  「大小姐、吳公子,你們回來了,今天的收穫如何?」

  「還不錯!湯二,把馬牽走,再把這些野味處理一下。」身穿獵裝的女子脆聲說道,並伸手把頭上的斗篷摘了下來,露出了一張驚心動魄的豔麗臉蛋,然後從馬上輕輕一躍而下。

  「是的,小姐!」這名叫湯二的漢子似乎不敢多看此女的豔容,急忙接過了韁繩向宅院偏門走去。

  雖然離墨府大門有些距離,但韓立在樓上仍從側面把此女的面容看了個七八分,他不禁深吸了一口氣,那晶瑩似雪的肌膚,挺直小巧的瓊鼻,烏黑明亮的眼睛,紅亮誘人的杏唇,沉魚落雁、羞花閉月大概就是這樣子了。

  「此女就是墨玉珠了!怪不得能惹得整個嘉元城的公子哥為之瘋狂,國色天香、傾國傾城就是對她的最好註釋。」韓立心裡不由的想道。

  那英俊青年和身後的男女這時也紛紛下馬,其中自然也有人也把馬引了過去。

  那青年微笑著走到墨玉珠跟前,低聲說了幾句什麼,引的這位墨小姐臉上一片緋紅,輕捶了青年肩頭幾下,接著羞澀的白人青年幾眼,然後玉足一跺,一溜小跑的進了大門。而那青年呵呵一笑後,也風度翩翩的走了進去。

  「這人就是吳劍鳴?倒還真會哄女孩,並且長的也可以嘛!」韓立酸酸的想道,他很有自知之明,知道若論相貌,自己恐怕拍馬也趕不上對方。

  「而且看起來,那墨玉珠和這位吳公子相觸的不錯,感情很深啊!」他又皺了下眉,覺得此事可能不像自己想的那麼好處理。

  「不管怎麼說,那暖陽寶玉一定要弄到手,而且要抓緊。畢竟身上的陰毒非同小可,說不定它會提前爆發!」韓立顯得有些憂心忡忡。

  他再深深的看了墨府一眼後,就喚來了小二,結了帳離開了酒樓,回到了自己下榻的客棧。

  韓立在客棧內經過一番深思熟慮後,還是決定採用最直接最有效的方法,準備單刀直入。

  他打算夜裡悄悄的去見那位主持驚蛟會的嚴夫人,然後用墨大夫事先留給他的信物,直接去揭穿那位冒牌貨取信於墨府,至於怎麼拿到那寶玉,則只有見機行事了。

  既然決定已下好了,韓立也不再瞻前顧後,他老實的在房內閉目養神,為晚上的行動做準備。

  不過在此期間,那位墨玉珠的豔麗面容老時不時的浮現在他腦海裡,怎麼趕也無法完全消散去。

  「難道自己喜歡上了這女子了?」韓立有些不自然的想道。

  但隨後他又自我安慰了一下:「一個長的如此漂亮的女子,自己被其吸引也是很正常事,並不一定就是喜歡啊。」

  作為一個半隻腳踏進了修仙之途的人,韓立雖然在男女事情上一片空白,但仍然下意識的避免男歡女愛之事的發生。

  到了午夜三更時分,韓立換上了一身漆黑的衣服,偷偷溜出了客棧。

  他一路上從他人房頂上輕輕飄過,無驚無險的避過了巡更之人,來到了墨府院外。

  他圍著宅院轉了一圈後,還輕笑一下,化為了輕煙,在幾名守衛的眼皮下,進入到了墨府的後院,而那些警衛絲毫都未曾發覺到有異常。

[BOOK: 0011 / Chapter: 08 ]

Google:
[INDEX] [BACK] [BOOK]
[INDEX] [BACK] [BOOK]

Sat Apr 20 20:32:59 2024