TITLE
[INDEX] [BACK] [BOOK]
BOOK
BOOK: 0001


BOOK: 0002


BOOK: 0003


BOOK: 0004


BOOK: 0005


BOOK: 0006


BOOK: 0007


BOOK: 0008


BOOK: 0009


BOOK: 0010


BOOK: 0011


BOOK: 0012


BOOK: 0013


BOOK: 0014


BOOK: 0015


BOOK: 0016


BOOK: 0017


BOOK: 0018


BOOK: 0019


BOOK: 0020


BOOK: 0021


BOOK: 0022


BOOK: 0023


BOOK: 0024


BOOK: 0025


BOOK: 0026


BOOK: 0027


BOOK: 0028


BOOK: 0029


BOOK: 0030


BOOK: 0031


BOOK: 0032


BOOK: 0033


BOOK: 0034


BOOK: 0035


BOOK: 0036


BOOK: 0037


BOOK: 0038


BOOK: 0039


BOOK: 0040


BOOK: 0041


BOOK: 0042


BOOK: 0043


BOOK: 0044


BOOK: 0045


BOOK: 0046


BOOK: 0047


BOOK: 0048


BOOK: 0049


BOOK: 0050


BOOK: 0051


BOOK: 0052


BOOK: 0053


BOOK: 0054


BOOK: 0055


BOOK: 0056


BOOK: 0057


BOOK: 0058


BOOK: 0059


BOOK: 0060


BOOK: 0061


BOOK: 0062


BOOK: 0063


BOOK: 0064


BOOK: 0065


BOOK: 0066


BOOK: 0067


BOOK: 0068


BOOK: 0069


BOOK: 0070


BOOK: 0071


BOOK: 0072


BOOK: 0073


BOOK: 0074


BOOK: 0075


BOOK: 0076


BOOK: 0077


BOOK: 0078


BOOK: 0079


BOOK: 0080


BOOK: 0081


BOOK: 0082


BOOK: 0083


BOOK: 0084


BOOK: 0085


BOOK: 0086


BOOK: 0087


BOOK: 0088


BOOK: 0089


BOOK: 0090


BOOK: 0091


BOOK: 0092


BOOK: 0093


BOOK: 0094


BOOK: 0095


BOOK: 0096


BOOK: 0097


BOOK: 0098


BOOK: 0099


BOOK: 0100


BOOK: 0101


BOOK: 0102


BOOK: 0103


BOOK: 0104


BOOK: 0105


BOOK: 0106


BOOK: 0107


BOOK: 0108


BOOK: 0109


BOOK: 0110


BOOK: 0111


BOOK: 0112


BOOK: 0113


BOOK: 0114


BOOK: 0115


BOOK: 0116


BOOK: 0117


BOOK: 0118


BOOK: 0119


BOOK: 0120


BOOK: 0121


BOOK: 0122


BOOK: 0123


BOOK: 0124


BOOK: 0125


BOOK: 0126


BOOK: 0127


BOOK: 0128


BOOK: 0129


BOOK: 0130


BOOK: 0131


BOOK: 0132


BOOK: 0133


BOOK: 0134


BOOK: 0135


BOOK: 0136


BOOK: 0137


BOOK: 0138


BOOK: 0139


BOOK: 0140


BOOK: 0141


BOOK: 0142


BOOK: 0143


BOOK: 0144


BOOK: 0145


BOOK: 0146


BOOK: 0147


BOOK: 0148


BOOK: 0149


BOOK: 0150


BOOK: 0151


BOOK: 0152


BOOK: 0153


BOOK: 0154


BOOK: 0155


BOOK: 0156


BOOK: 0157


BOOK: 0158


BOOK: 0159


BOOK: 0160


BOOK: 0161


BOOK: 0162


BOOK: 0163


BOOK: 0164


BOOK: 0165


BOOK: 0166


BOOK: 0167


BOOK: 0168


BOOK: 0169


BOOK: 0170


BOOK: 0171


BOOK: 0172


BOOK: 0173


BOOK: 0174


BOOK: 0175


BOOK: 0176


BOOK: 0177


BOOK: 0178


BOOK: 0179


BOOK: 0180


BOOK: 0181


BOOK: 0182


BOOK: 0183


BOOK: 0184


BOOK: 0185


BOOK: 0186


BOOK: 0187


BOOK: 0188


BOOK: 0189


BOOK: 0190


BOOK: 0191


BOOK: 0192


BOOK: 0193


BOOK: 0194


BOOK: 0195


BOOK: 0196


BOOK: 0197


BOOK: 0198


BOOK: 0199


BOOK: 0200


BOOK: 0201


BOOK: 0202


BOOK: 0203


BOOK: 0204


BOOK: 0205


BOOK: 0206


BOOK: 0207


BOOK: 0208


BOOK: 0209


BOOK: 0210


BOOK: 0211


BOOK: 0212


BOOK: 0213


BOOK: 0214


BOOK: 0215


BOOK: 0216


BOOK: 0217


BOOK: 0218


BOOK: 0219


BOOK: 0220


BOOK: 0221


BOOK: 0222


BOOK: 0223


BOOK: 0224


BOOK: 0225


BOOK: 0226


BOOK: 0227


BOOK: 0228


BOOK: 0229


BOOK: 0230


BOOK: 0231


BOOK: 0232


BOOK: 0233


BOOK: 0234


BOOK: 0235


BOOK: 0236


BOOK: 0237


BOOK: 0238


BOOK: 0239


BOOK: 0240


BOOK: 0241


BOOK: 0242


BOOK: 0243


BOOK: 0244


BOOK: 0245


BOOK: 0246


BOOK: 0247


BOOK: 0248


BOOK: 0249


BOOK: 0250


BOOK: 0251


BOOK: 0252


BOOK: 0253


BOOK: 0254


BOOK: 0255


BOOK: 0256


BOOK: 0257


BOOK: 0258


BOOK: 0259


BOOK: 0260


BOOK: 0261


BOOK: 0262


BOOK: 0263


BOOK: 0264


BOOK: 0265


BOOK: 0266


BOOK: 0267


BOOK: 0268


BOOK: 0269


BOOK: 0270


BOOK: 0271


BOOK: 0272


BOOK: 0273


BOOK: 0274


BOOK: 0275


BOOK: 0276


BOOK: 0277


BOOK: 0278


BOOK: 0279


BOOK: 0280


BOOK: 0281


BOOK: 0282


BOOK: 0283


BOOK: 0284


BOOK: 0285


BOOK: 0286


BOOK: 0287


BOOK: 0288


BOOK: 0289


BOOK: 0290


BOOK: 0291


BOOK: 0292


BOOK: 0293


BOOK: 0294


BOOK: 0295


BOOK: 0296


BOOK: 0297


BOOK: 0298


BOOK: 0299


BOOK: 0300


BOOK: 0301


BOOK: 0302


BOOK: 0303


BOOK: 0304


BOOK: 0305


BOOK: 0306


BOOK: 0307


BOOK: 0308


BOOK: 0309


BOOK: 0310


BOOK: 0311


BOOK: 0312


BOOK: 0313


BOOK: 0314


BOOK: 0315


BOOK: 0316


BOOK: 0317


BOOK: 0318


BOOK: 0319


BOOK: 0320


BOOK: 0321


BOOK: 0322


BOOK: 0323


BOOK: 0324


BOOK: 0325


BOOK: 0326


BOOK: 0327


BOOK: 0328


BOOK: 0329


BOOK: 0330


BOOK: 0331


BOOK: 0332


BOOK: 0333


BOOK: 0334


BOOK: 0335


BOOK: 0336


BOOK: 0337


BOOK: 0338


BOOK: 0339


BOOK: 0340


BOOK: 0341


BOOK: 0342


BOOK: 0343


BOOK: 0344


BOOK: 0345


BOOK: 0346


BOOK: 0347


BOOK: 0348


BOOK: 0349


BOOK: 0350


BOOK: 0351


BOOK: 0352


BOOK: 0353


BOOK: 0354


BOOK: 0355


BOOK: 0356


BOOK: 0357


BOOK: 0358


BOOK: 0359


BOOK: 0360


BOOK: 0361


BOOK: 0362


BOOK: 0363


BOOK: 0364


BOOK: 0365


BOOK: 0366


BOOK: 0367


BOOK: 0368


BOOK: 0369


BOOK: 0370


BOOK: 0371


BOOK: 0372


BOOK: 0373


BOOK: 0374


BOOK: 0375


BOOK: 0376


BOOK: 0377


BOOK: 0378


BOOK: 0379


BOOK: 0380


BOOK: 0381


BOOK: 0382


BOOK: 0383


BOOK: 0384


BOOK: 0385


BOOK: 0386


BOOK: 0387


BOOK: 0388


BOOK: 0389


BOOK: 0390


BOOK: 0391


BOOK: 0392


BOOK: 0393


BOOK: 0394


BOOK: 0395


BOOK: 0396


BOOK: 0397


BOOK: 0398


BOOK: 0399


BOOK: 0400


BOOK: 0401


BOOK: 0402


BOOK: 0403


BOOK: 0404


BOOK: 0405


BOOK: 0406


BOOK: 0407


BOOK: 0408


BOOK: 0409


BOOK: 0410


BOOK: 0411


BOOK: 0412


Google:
Content
BOOK Number: 0017-05
第二卷 盜仙草 第一百六十六章 脫險


然而天煞魔君一代人傑,怎麼可能就這樣輕易隕滅,儘管月魔蜘蛛恰好可以克制元神魂魄,但他卻用一種祕法苦苦堅持,不被對方同化吞食。

然而即便如此,也僅能堅持數天而已。

說來也巧,月魔蜘蛛回洞後就被林軒與三個築基期修士滅掉。

天煞魔君大喜,他也是死馬當活馬醫,元神立刻佔據了妖獸的屍體,並用魔道的一種煉屍祕術,暫時讓妖屍可以活動。

這也是一種奪舍,但人類修士的元神佔據妖獸身體,修真界歷史上,還沒有出現過,天煞魔君也是迫不得已,勉強一試,沒想到竟然僥倖成功了。

但隨後,他就感覺到了不適,太過濃重的妖氣,對他的元神開始排斥。

恰好這時,兩個原本是大盜的修真者,出了猙獰面孔,想要殺人搶寶,周良已遭了他們的毒手。

而魔君又想到了一種祕術,雖然有些凶險,但這時候也顧不得,將妖屍與周良的屍體進行融合。

沒想到又僥倖成功了。

他滅了兩個修真者,可林軒卻借助陣法與他相峙。

雖然不想暴行蹤,但時間耽擱久了,對自己更不利,於是魔君在權衡了一番利弊之後,抽身隱去。

可已經晚了,正魔兩道已經得到了消息,派遣精銳進入了這裏。

天煞魔君再次走上了逃亡的老路。

然而他法力雖然大損,可憑著聰明機變,倒也有驚無險,一路上看見那些修士們心懷鬼胎,自相殘殺。天煞魔君冷笑不止。

按照他的本意,只要悄悄逃回自己的祕密洞府,將放置在裏面的天塵丹和幾件寶物帶走,然後尋找一無人地地點,苦修個七八十年。一旦結嬰成功,自然就完事大吉。

到時候,再出來報仇,憑藉元嬰期的修為,一定可以將這些趁人之危的宵小之輩,殺得屁滾尿流。

天煞魔君惡狠狠的想著,可沒過多久,他就笑不出來,軀體開始不聽使喚。這讓魔君臉色大變,畢竟是妖獸與人類修士屍體融合而成的古怪身軀,出狀況也是正常之事。

怎麼辦?

元神出竅不是聰明地選擇。||||

修士除非是達到元嬰的境界以後,才可以無所顧忌的神遊萬里,否則普通的修士元神一旦離開軀體,會迅速衰弱下去,直至消失。

天煞魔君雖然已是假嬰的修為,但依然無法突破此限制。

當務之急,是重新找到一新的修士。奪舍其身體。

然而說說簡單,真正操作起來卻比登天還難。

奪舍畢竟是逆天之舉,天煞魔君雖然功法特殊,又有異寶,但也最多再奪舍一次,也就是說,這次選定了軀體,就不能再變了。

那麼,就必須鄭重以極。

首先,那人的修為不能太低。這裏打個比喻,假設魔君的元神奪舍了一個築基期修士的身體。那麼他雖然神識強大,但修為,卻也會立降至築基期。

雖然可以重新修煉回來,但天煞魔君可沒有耐心重花數百年地時間。

那麼,就奪舍凝丹期修士好了,可正魔兩道的凝丹期高手,哪一個不是擁有驚人的神通,如果是身體未毀之時,天煞魔君倒也不放在眼裏。可現在。找上他們,無異於羊入虎口……除非。是對方不在意。

而且這還僅僅是其一。

魔君可是還想百尺竿頭更進一步,凝結元嬰,那麼此人的天賦就不能差了,靈根屬性,最好能與自己的魔功相配合。

種種掣肘,讓這此奪舍變得難於登天。

他悄悄潛伏在密林中,等待獵物,可時間流逝,卻並沒有合適的,這具妖屍對元神的排斥搖了搖劇烈,萬般無奈之下,他正想退而求其次,奪舍一名築基期修士。

哪知道就在這時,歐陽琴心與赤目老怪卻來到了這裏,並且大打出手,魔君大喜,這赤目老怪不僅有凝丹後期的修為,而且是金屬性的靈根,與自己所需地條件,完全吻合。

他舔了舔嘴唇,像一條毒蛇,盯住了獵物。

這可是天賜良機,趁兩人打得最激烈,注意力全在對方身上的時候,奪舍。

當然,以赤目老怪的修為,還是有一定風險,但權衡利弊,冒這點險,絕對值得。

何況他自持神識的強大遠在對方之上,十層的把握不敢說,但成功的幾率應該也有百分之八十左右。

接下來的情景,就如林軒所見到的一樣,天煞魔君功法詭異,成功奪舍掉了赤目老怪的身體,然後追了上來,雖然現在他的法力遠沒有恢復到巔峰時期,但滅掉歐陽琴心與那小子還是沒有問題。

無論如何,也不能讓他們將自己地行蹤泄漏。

赤目老怪,不,應該是魔君的嘴角邊流出一絲殘忍地笑容。

飛了數分鐘,那黃芒突然一頓,停了下來。

天煞魔君表情凝重的放出神識,搜索這一片區域。

什麼也沒有,不對,按自己的速度,早就應該追上了,除非是……他們躲了起來。

沉吟了一下,天煞魔君抬起手,一柄墨綠色的飛劍被他祭了起來,同時吸了口氣,聲音遠遠的傳了出去:“歐陽丫頭,還有那小子,你們倆以為躲起來就能逃出老夫的手心麼?”

“別做夢了!”

話音未落,他沖著飛劍輕輕一指,頓時那法寶顫動起來,嗡嗡作響,竟然分出了數百道劍光。

“還不出來嗎。好,那就讓你們嘗嘗本魔君這極魔天道劍的滋味兒!”

然後便看見他伸出手,向下一按。

嗤嗤聲響,劍光如雨點一般的落下,方圓數里。劍氣縱橫,轟鳴聲不絕於耳,在天煞魔君的威能之下,山崩地裂,塵霧繚繞,猶如世界末日來臨一般地景象。

可林軒和歐陽琴心依然不見蹤影,天煞魔君地表情越發陰厲。

默默不語,又向前飛了一段距離,然後繼續用劍光轟炸……

片刻後。

天煞魔君突然抬起頭。臉色凝重的望了一汐邊,隨後,又像感應到什麼似地,望了一下其它的方向,不甘之色在眼底一閃而過。

他咬了咬牙,化為一道黃芒,以不可思議的速度,消失在了密林地遠方。

而這時,前方被轟得一片狼藉的土地。突然詭異的如水波一樣的晃動起來,一男一女以極曖昧的姿勢摟抱在一起,徐徐的從二里冒了出來,他們的頭頂上,還懸浮著一面造型古樸的銅鏡,一層銀色的光韻,從古鏡裏放出,將兩人罩住。

出了地面以後,那女子立刻臉色緋紅地將少年推開,神情滿是害羞與不自在。

不用說。自然是被魔君追殺的歐陽琴心與林軒。

事急從權,這面乾天鏡雖然是威力強大的古寶。然而所放護罩所能覆蓋的面積卻小,不得已,兩人只能以摟抱的姿勢躲避,歐陽琴心還從來沒有與男人如此親近,自然是羞澀不已。

但她到底是凝丹期的高手,很快,神情就恢復正常了,看了一眼林軒:“道友剛才給我的是什麼丹藥,竟然具有如此神奇的斂氣功效?”

“隱靈丹。”

“隱靈丹?”歐陽琴心皺了皺眉。從來沒有聽說過。但此丹確實神奇,以天煞魔君的強大神識。近在咫尺,居然也無法發現自己。

“這是小可自己煉製地一種丹藥,除了收斂氣息,也沒有什麼用處。”

聽了林軒的解釋,歐陽琴心一愣,隨後就為之釋然,對方是靈藥山少主,精通煉丹之術,再正常不過。

櫻唇微啟,正準備開口,突然像是發現了什麼,抬起臻首,而林軒幾乎也在同一時間轉過頭,這讓歐陽琴心大感驚訝,對方不過是築基中期的修為啊,神識的強大居然只比自己差了一線而已。

天邊什麼也沒有,但片刻後,就出現了一道刺眼的劍光,落下以後,現出了太白劍仙的身影。

“師妹,你沒事吧!”

見歐陽琴心俏生生的站在那裏,太白劍仙的眼中閃過一絲失望之色,不過隨即,就很好的掩藏起來了,貌似關心的開口:“這兒出什麼事了?”

歐陽琴心地俏臉冷若冰霜,硬生生的道:“謝師兄關心,小妹還死不了。”

上次被苗矮上人暗算,林軒就提醒過自己要小心太白劍仙,但畢竟是同門,且師兄一向為人正直,所以歐陽琴心並沒有聽進去,最多有一點點懷疑,可經歷了今天這事……

林軒在旁邊看見此景,心中不由得暗暗嘆息,這歐陽仙子,為人也太直爽了些。

“呵呵,看來師妹一定是對愚兄有所誤會。”太白劍仙揉了揉鼻子,一點也不生氣,反而脾氣很好地解釋:“師妹可是因為愚兄見了你的求救信號,沒有立刻趕來?”

“哼。”歐陽琴心沉默不語。

“呵呵,不是愚兄不來,而是剛才,愚兄恰好遇見了一頭三級上品妖獸,分身乏術。”太白劍仙苦笑著說。

這個理由不錯,三級妖獸,這兒是奎陰山脈深處,遇見這麼厲害的怪物也沒有什麼好奇怪的。

歐陽琴心的表情和緩下來。

林軒一怔,這位仙子,該不會……胸大無腦吧,這麼爛的解釋也相信。

正感著急,耳邊卻聽見了悅耳動聽的傳音:“道友無須為我擔心,琴心只不過將計就計,穩住這家伙而已。”

林軒舒了口氣,看來是自己杞人憂天了些,原來歐陽仙子這樣聰明,也是,經歷了剛才之事,如果還表現得對太白劍仙信任無比的話,那才惹人懷疑。

恰當的表現出一些不滿,再由對方解釋,然後“消去”疑心,這樣才自然。

“原來如此,是小妹誤會師兄了。”

“呵呵,沒事,沒事,沒有能及時趕來救師妹,愚兄已經愧疚死。”張太白此人,確實油嘴滑舌,他轉頭看了一眼林軒,狐疑之色一閃兒現:“這位是……”

“這位道友名叫林軒,乃是通羽真人地徒弟,靈藥山地少主。”

“原來是林道友,幸會幸會。”

太白劍仙抱了抱拳,在幽州,靈藥山地位超然,正魔兩道都吃得開,而丹藥對修真者重要無比,所以太白劍仙雖然是前輩高人的身份,卻也絲毫不擺架子。

而以林軒地城府,自然更加不會出絲毫的破綻,完全是一副初次見到對方的表情,執禮甚恭:“晚輩久仰太白劍仙的威名,今日一見,三生有幸。”

“呵呵,少掌門客氣了,道友年紀輕輕,就已經有今日的成就,前途無量啊!”

“前輩謬贊了,以後還請多多提攜。”

歐陽琴心秀眉微皺,她自認冰雪聰明,喜怒不行於色,可今日一見林軒的城府,才知人外有人,天外有天,望塵莫及啊!

但並沒有一絲的不滿,反而出了欣賞之色,越是這樣的人,越能在修行路上走遠。

[BOOK: 0017 / Chapter: 06 ]

Google:
[INDEX] [BACK] [BOOK]
[INDEX] [BACK] [BOOK]

Wed Apr 24 03:08:11 2024