TITLE
[INDEX] [BACK] [BOOK]
BOOK
BOOK: 0001


BOOK: 0002


BOOK: 0003


BOOK: 0004


BOOK: 0005


BOOK: 0006


BOOK: 0007


BOOK: 0008


BOOK: 0009


BOOK: 0010


BOOK: 0011


BOOK: 0012


BOOK: 0013


BOOK: 0014


BOOK: 0015


BOOK: 0016


BOOK: 0017


BOOK: 0018


BOOK: 0019


BOOK: 0020


BOOK: 0021


BOOK: 0022


BOOK: 0023


BOOK: 0024


BOOK: 0025


BOOK: 0026


BOOK: 0027


BOOK: 0028


BOOK: 0029


BOOK: 0030


BOOK: 0031


BOOK: 0032


BOOK: 0033


BOOK: 0034


BOOK: 0035


BOOK: 0036


BOOK: 0037


BOOK: 0038


BOOK: 0039


BOOK: 0040


BOOK: 0041


BOOK: 0042


BOOK: 0043


BOOK: 0044


BOOK: 0045


BOOK: 0046


BOOK: 0047


BOOK: 0048


BOOK: 0049


BOOK: 0050


BOOK: 0051


BOOK: 0052


BOOK: 0053


BOOK: 0054


BOOK: 0055


BOOK: 0056


BOOK: 0057


BOOK: 0058


BOOK: 0059


BOOK: 0060


BOOK: 0061


BOOK: 0062


BOOK: 0063


BOOK: 0064


BOOK: 0065


BOOK: 0066


BOOK: 0067


BOOK: 0068


BOOK: 0069


BOOK: 0070


BOOK: 0071


BOOK: 0072


BOOK: 0073


BOOK: 0074


BOOK: 0075


BOOK: 0076


BOOK: 0077


BOOK: 0078


BOOK: 0079


BOOK: 0080


BOOK: 0081


BOOK: 0082


BOOK: 0083


BOOK: 0084


BOOK: 0085


BOOK: 0086


BOOK: 0087


BOOK: 0088


BOOK: 0089


BOOK: 0090


BOOK: 0091


BOOK: 0092


BOOK: 0093


BOOK: 0094


BOOK: 0095


BOOK: 0096


BOOK: 0097


BOOK: 0098


BOOK: 0099


BOOK: 0100


BOOK: 0101


BOOK: 0102


BOOK: 0103


BOOK: 0104


BOOK: 0105


BOOK: 0106


BOOK: 0107


BOOK: 0108


BOOK: 0109


BOOK: 0110


BOOK: 0111


BOOK: 0112


BOOK: 0113


BOOK: 0114


BOOK: 0115


BOOK: 0116


BOOK: 0117


BOOK: 0118


BOOK: 0119


BOOK: 0120


BOOK: 0121


BOOK: 0122


BOOK: 0123


BOOK: 0124


BOOK: 0125


BOOK: 0126


BOOK: 0127


BOOK: 0128


BOOK: 0129


BOOK: 0130


BOOK: 0131


BOOK: 0132


BOOK: 0133


BOOK: 0134


BOOK: 0135


BOOK: 0136


BOOK: 0137


BOOK: 0138


BOOK: 0139


BOOK: 0140


BOOK: 0141


BOOK: 0142


BOOK: 0143


BOOK: 0144


BOOK: 0145


BOOK: 0146


BOOK: 0147


BOOK: 0148


BOOK: 0149


BOOK: 0150


BOOK: 0151


BOOK: 0152


BOOK: 0153


BOOK: 0154


BOOK: 0155


BOOK: 0156


BOOK: 0157


BOOK: 0158


BOOK: 0159


BOOK: 0160


BOOK: 0161


BOOK: 0162


BOOK: 0163


BOOK: 0164


BOOK: 0165


BOOK: 0166


BOOK: 0167


BOOK: 0168


BOOK: 0169


BOOK: 0170


BOOK: 0171


BOOK: 0172


BOOK: 0173


BOOK: 0174


BOOK: 0175


BOOK: 0176


BOOK: 0177


BOOK: 0178


BOOK: 0179


BOOK: 0180


BOOK: 0181


BOOK: 0182


BOOK: 0183


BOOK: 0184


BOOK: 0185


BOOK: 0186


BOOK: 0187


BOOK: 0188


BOOK: 0189


BOOK: 0190


BOOK: 0191


BOOK: 0192


BOOK: 0193


BOOK: 0194


BOOK: 0195


BOOK: 0196


BOOK: 0197


BOOK: 0198


BOOK: 0199


BOOK: 0200


BOOK: 0201


BOOK: 0202


BOOK: 0203


BOOK: 0204


BOOK: 0205


BOOK: 0206


BOOK: 0207


BOOK: 0208


BOOK: 0209


BOOK: 0210


BOOK: 0211


BOOK: 0212


BOOK: 0213


BOOK: 0214


BOOK: 0215


BOOK: 0216


BOOK: 0217


BOOK: 0218


BOOK: 0219


BOOK: 0220


BOOK: 0221


BOOK: 0222


BOOK: 0223


BOOK: 0224


BOOK: 0225


BOOK: 0226


BOOK: 0227


BOOK: 0228


BOOK: 0229


BOOK: 0230


BOOK: 0231


BOOK: 0232


BOOK: 0233


BOOK: 0234


BOOK: 0235


BOOK: 0236


BOOK: 0237


BOOK: 0238


BOOK: 0239


BOOK: 0240


BOOK: 0241


BOOK: 0242


BOOK: 0243


BOOK: 0244


BOOK: 0245


BOOK: 0246


BOOK: 0247


BOOK: 0248


BOOK: 0249


BOOK: 0250


BOOK: 0251


BOOK: 0252


BOOK: 0253


BOOK: 0254


BOOK: 0255


BOOK: 0256


BOOK: 0257


BOOK: 0258


BOOK: 0259


BOOK: 0260


BOOK: 0261


BOOK: 0262


BOOK: 0263


BOOK: 0264


BOOK: 0265


BOOK: 0266


BOOK: 0267


BOOK: 0268


BOOK: 0269


BOOK: 0270


BOOK: 0271


BOOK: 0272


BOOK: 0273


BOOK: 0274


BOOK: 0275


BOOK: 0276


BOOK: 0277


BOOK: 0278


BOOK: 0279


BOOK: 0280


BOOK: 0281


BOOK: 0282


BOOK: 0283


BOOK: 0284


BOOK: 0285


BOOK: 0286


BOOK: 0287


BOOK: 0288


BOOK: 0289


BOOK: 0290


BOOK: 0291


BOOK: 0292


BOOK: 0293


BOOK: 0294


BOOK: 0295


BOOK: 0296


BOOK: 0297


BOOK: 0298


BOOK: 0299


BOOK: 0300


BOOK: 0301


BOOK: 0302


BOOK: 0303


BOOK: 0304


BOOK: 0305


BOOK: 0306


BOOK: 0307


BOOK: 0308


BOOK: 0309


BOOK: 0310


BOOK: 0311


BOOK: 0312


BOOK: 0313


BOOK: 0314


BOOK: 0315


BOOK: 0316


BOOK: 0317


BOOK: 0318


BOOK: 0319


BOOK: 0320


BOOK: 0321


BOOK: 0322


BOOK: 0323


BOOK: 0324


BOOK: 0325


BOOK: 0326


BOOK: 0327


BOOK: 0328


BOOK: 0329


BOOK: 0330


BOOK: 0331


BOOK: 0332


BOOK: 0333


BOOK: 0334


BOOK: 0335


BOOK: 0336


BOOK: 0337


BOOK: 0338


BOOK: 0339


BOOK: 0340


BOOK: 0341


BOOK: 0342


BOOK: 0343


BOOK: 0344


BOOK: 0345


BOOK: 0346


BOOK: 0347


BOOK: 0348


BOOK: 0349


BOOK: 0350


BOOK: 0351


BOOK: 0352


BOOK: 0353


BOOK: 0354


BOOK: 0355


BOOK: 0356


BOOK: 0357


BOOK: 0358


BOOK: 0359


BOOK: 0360


BOOK: 0361


BOOK: 0362


BOOK: 0363


BOOK: 0364


BOOK: 0365


BOOK: 0366


BOOK: 0367


BOOK: 0368


BOOK: 0369


BOOK: 0370


BOOK: 0371


BOOK: 0372


BOOK: 0373


BOOK: 0374


BOOK: 0375


BOOK: 0376


BOOK: 0377


BOOK: 0378


BOOK: 0379


BOOK: 0380


BOOK: 0381


BOOK: 0382


BOOK: 0383


BOOK: 0384


BOOK: 0385


BOOK: 0386


BOOK: 0387


BOOK: 0388


BOOK: 0389


BOOK: 0390


BOOK: 0391


BOOK: 0392


BOOK: 0393


BOOK: 0394


BOOK: 0395


BOOK: 0396


BOOK: 0397


BOOK: 0398


BOOK: 0399


BOOK: 0400


BOOK: 0401


BOOK: 0402


BOOK: 0403


BOOK: 0404


BOOK: 0405


BOOK: 0406


BOOK: 0407


BOOK: 0408


BOOK: 0409


BOOK: 0410


BOOK: 0411


BOOK: 0412


Google:
Content
BOOK Number: 0172-06
第六卷 初入靈界之東海篇 第一千七百五十六章 欺人太甚

  除了疑惑還是疑惑,林軒也算聰明絕頂了,可左思右想,楞找不出一個合理解釋來的,這件事情,不論從哪一個角度,都未免太奇怪了。

  堂堂洞玄期修仙者,會看上這兩個小丫頭,那簡直是笑話了。

  而這時候,病魔終於又重新開口,臉上的興奮之色,卻絲毫沒有減弱,反而越發的狂熱,原本無神的雙眸,此時此刻,簡直都開始放光了。

  “老夫並非言而無信的傢伙,雖然主意略有更改,但依舊可以將你們放過,不過現在我有一個條件了。”

  “請說。”

  林軒儘管心中已有猜測,但不親耳聽到他是不會死心的。

  “將這兩個丫頭,留下來給我。”

  病魔心中的話卻將林軒心中萬一的僥倖給打破了,這老傢伙,突然改變主意,果然是沖著兩個徒兒來的。

  林軒心中破口大駡。

  然而表面上,卻絲毫異色不露,冷靜異常的開口了:“為何,這兩個丫頭,只是區區築基,資質也不值一提,前輩若是想要端茶倒水的侍女,以您的身份修為,隨便一吼都能找到更好地,何必指名要這兩女。”

  “是啊,前輩,小女姿色淺陋,實在不足以服侍前輩的。”上官幕雨也是大急,她情願死在一起,也不願意將兩個女兒交出去。

  “不識好歹的傢伙,老夫要這兩女是她們的福氣,沒有你們討價還價的餘地。”病魔眉頭一皺,聲音冰冷的開口。

  “前輩這樣說可就有些強人所難了,難道巨鯨王的面子,您也不給了麼?”眼看情況比想像的還要糟糕得多,林軒也強硬起來了。

  “呵呵,你居然還敢威脅我?”

  病魔卻是被林軒的“大膽”,給氣笑了:“別說區區一塊令符,就算巨鯨王站在此處,這兩個丫頭我也一定要帶走。”

  病魔聲音冰冷的開口,以林軒的聰明,自然聽出這番言語不是在誇大其詞,難道說,白白謀劃努力了這麼久,到最後,還是要憑武力解決問題麼?

  林軒一時間,也有些沮喪。

  如果是別的人還好說,偏偏老怪物指名要的是自己的兩個愛徒,怎麼可能棄之不顧,這不是逼迫自己與他拼了?

  鬱悶是唯一的形容,前面的多費唇舌都成了無用功,果然在修仙界,實力,才是唯一值得依靠的東西,其他不管小聰明,還是陰謀詭計都不過是浮雲而已,到最後,還是要憑拳頭決出真理。

  這個念頭尚未轉過,一清冷的聲音傳入耳朵:“師傅,您不要爭了,就讓徒兒隨他走。”

  上官雁一邊說,一邊顫顫巍巍的站起來了,林軒心中一動自己明明將這丫頭的法力,封在了丹田裡,按理說,她是不能移動地,怎麼能夠自己站起。

  難道嘴角邊的血跡,是這傻丫頭為了衝破封印,而造成地。

  林軒這番猜測,倒是百分之百的正確了。

  上官雁的修為雖不值一提,但卻是一個很有頭腦,能自己拿主意的女子。

  雖被林軒用法力封住,但她實在不放心讓師傅一個人留在外面應付強敵。

  畢竟來者可是洞玄期,比師傅還要高一個等級。

  林軒明明是可以逃走地,卻留了下來,上官雁感動之餘,也做了一個決定,自己法力太低,不能為師門效力,但死也要和師尊死在一起。

  這丫頭是很倔強的性格,一旦什麼事情決定了,那可是九頭牛都拉不回的。

  她明知道母親不會幫自己將封印解除,那就自己將禁制衝破,好在林軒下的,都是最簡單的那種,畢竟是自己的徒弟,林軒不可能弄太複雜的東西,只是想要暫時限制她們的行動而已。

  無奈小丫頭修為太低,封印是解除,卻讓自己內傷吐血。

  而此時此刻,她話沒有說完,前半截是對著林軒,可隨後,卻轉過了頭顱:“前輩,雁兒願意隨你走,上刀山下油鍋隨你吩咐,只是,你可不可以將我妹妹放過。”,

  “哼,妳這小妮子,倒有幾分勇氣,可惜,我不能答應妳,不管是妳,還是妳妹妹,都是我所需要地。”病魔的臉上露出一絲意外之色,區區一築基期修仙者,居然有這樣的勇氣,而且還是一女流之輩,這就更加的難得。

  說實話,他也有幾分愛才之意,可惜誰讓這兩個丫頭,一個是雷魂之體,一個是冰魄之體,對自己都大有用處,只要吸收了她們的生命力,不僅眼前這個瓶頸可以突破,就是一口氣修煉到洞玄後期,那也是大有可能地。

  這樣的好事,怎麼可以錯過,對自己來說,她們兩個,可是勝過任何靈丹妙藥的,剛剛那句話,並不是謊言相欺,別說區區一塊令符,就算巨鯨王在此處,這兩姐妹,他同樣不會放過。

  他的表情堅決無比,何況病魔不知道林軒的實力,在他的眼裡,這些人都不過是砧板上的魚,任他宰割而已。

  “既然如此,那前輩就請將我娘與師傅放過,我和姐姐隨你一起去好了。”上官翎的聲音傳入耳朵,這丫頭依舊動彈不得,別看她平日裡性格活潑,真遇見大事,卻是與姐姐一樣有擔當的。

  林軒歎了口氣,這樣的事情,他已不是遇見第一次。

  記得當年,剛見到兩姐妹之時,她們也是為了同門情願犧牲自己。

  有情有義,這種修仙者,可以說是鳳毛麟角的。

  不過她們有這份心意就夠了,作為師父,林軒又豈會讓她們白白犧牲呢。

  他的右手,攏在袖裡,已經抓緊了,那裝著神秘藥靈的玉瓶。

  大不了舍了這防身之物,這可是老怪物逼我,一會兒不將他抽魂煉魄,實在難消自己心頭之恨的。

  林軒心中如此想著,剛把決心下定,那病魔的聲音又重新傳入耳朵,裡面還帶著幾分憐憫與歎息之色:“晚了,剛才老夫,倒確實打算將這些無關的傢伙放過,然而我現在,又改變主意了……”

  “又攻變主意?”林軒一愕,反復無常的傢伙他見過許多,然而到這種地步,卻是讓人驚心觸目,簡直聽都不曾聽說。

  “閣下是在戲耍我們麼?”,

  反正翻臉已成定局,林軒的言語也就不再客氣,兔子急了也會咬人地,這老傢伙將自己逼到這一步,那就是在自己找死了。

  “戲耍?”

  病魔卻不知道這樣做,是在將自己逼上死路,依舊囂張無比的開口了:“你以為,自己是個什麼東西,區區離合,也配讓本尊來戲耍你,你既然想曉得結果,好,我就告訴你好了,本尊之所以這樣做,是因為巨鯨王那塊令符。”

  真是成也蕭何,敗也蕭何,這句話一出,上官暮雨還在迷糊,林軒卻是何等聰明的人物,已經回過味兒來了。

  因為巨鯨王的這塊令符,這傢伙曾打算將自己放過,同樣是因為此物,他現在卻動殺心了。

  聽起來荒謬,但仔細想想,卻有一番道理在裡頭。

  放過不用說,巨鯨王郡主的面子,這病魔也不能忽視,原本是想給的,他也確實打算那麼做,可後來機緣巧合,卻發現那兩個丫頭他志在必得。

  可偏偏兩女,對林軒來說,也是很值得重視的人物,所以對自己的阻擾,一直也不曾停止過。

  雖然自己可以強行帶走,但這樣一來,與林軒的梁子可就結得大了,區區一名離合期,以病魔的修為自然不在乎,可巨鯨王的郡主,他卻不能視為無物,有時候身份,也是一種實力的象徵,不知道兩個小郡主,與林軒的關係究竟如何,但連那珍貴的令符也送給他了,想必絕不容人輕忽。

  如此一來,該怎麼做,可就值得斟酌。

  他可不想因為這件事情,影響鯊族與巨鯨一系的關係,那樣自己肯定會受到王的斥責。

  那該怎麼做,自然就呼之欲出。

  殺人滅口!

  雖然這樣做,從情理來說,更不給巨鯨王面子,可那又如何,死人是最能夠保守秘密的,只要自己做的乾淨利索,誰又知道,小郡主的朋友,是死在自己的手中。

  這個計劃天衣無縫,病魔得意的想著,他不認為對方有還手之力,此刻在他的眼裡,林軒等人全部變成了砧板上的魚。

  可惜這種想法,僅是他的一廂情願而已。

  林軒笑了,這時候,用不著虛以委蛇,他用很直接的語言,表達了對敵人的鄙視:“想要將我們殺了,全部滅口,你以為你算什麼東西,就憑你,死的恐怕會是自己。”

  “什麼?”

  病魔呆住,一時間居然不相信自己的耳朵,有沒有搞錯,一離合期修仙者,也敢囂張到如此程度,難道他是神經錯過了,聽說自己誰也不打算放過,從而嚇傻了。

  可看表情,又不像啊!

  對方的眼睛,靈動有神,一點也不像思維有問題的人物,這道真有些奇怪了。

  不過他也沒想過去多琢磨,不管他是怎麼想的,反正一個將死的人物,這有意義麼?

  念及至此,病魔的臉上浮現出一絲冷笑之意:“小輩,休在這裡逞口舌之利,我讓你見識見識,什麼叫做洞玄期。”

[BOOK: 0172 / Chapter: 07 ]

Google:
[INDEX] [BACK] [BOOK]
[INDEX] [BACK] [BOOK]

Thu Apr 25 08:56:10 2024