TITLE
[INDEX] [BACK] [BOOK]
BOOK
BOOK: 0001


BOOK: 0002


BOOK: 0003


BOOK: 0004


BOOK: 0005


BOOK: 0006


BOOK: 0007


BOOK: 0008


BOOK: 0009


BOOK: 0010


BOOK: 0011


BOOK: 0012


BOOK: 0013


BOOK: 0014


BOOK: 0015


BOOK: 0016


BOOK: 0017


BOOK: 0018


BOOK: 0019


BOOK: 0020


BOOK: 0021


BOOK: 0022


BOOK: 0023


BOOK: 0024


BOOK: 0025


BOOK: 0026


BOOK: 0027


BOOK: 0028


BOOK: 0029


BOOK: 0030


BOOK: 0031


BOOK: 0032


BOOK: 0033


BOOK: 0034


BOOK: 0035


BOOK: 0036


BOOK: 0037


BOOK: 0038


BOOK: 0039


BOOK: 0040


BOOK: 0041


BOOK: 0042


BOOK: 0043


BOOK: 0044


BOOK: 0045


BOOK: 0046


BOOK: 0047


BOOK: 0048


BOOK: 0049


BOOK: 0050


BOOK: 0051


BOOK: 0052


BOOK: 0053


BOOK: 0054


BOOK: 0055


BOOK: 0056


BOOK: 0057


BOOK: 0058


BOOK: 0059


BOOK: 0060


BOOK: 0061


BOOK: 0062


BOOK: 0063


BOOK: 0064


BOOK: 0065


BOOK: 0066


BOOK: 0067


BOOK: 0068


BOOK: 0069


BOOK: 0070


BOOK: 0071


BOOK: 0072


BOOK: 0073


BOOK: 0074


BOOK: 0075


BOOK: 0076


BOOK: 0077


BOOK: 0078


BOOK: 0079


BOOK: 0080


BOOK: 0081


BOOK: 0082


BOOK: 0083


BOOK: 0084


BOOK: 0085


BOOK: 0086


BOOK: 0087


BOOK: 0088


BOOK: 0089


BOOK: 0090


BOOK: 0091


BOOK: 0092


BOOK: 0093


BOOK: 0094


BOOK: 0095


BOOK: 0096


BOOK: 0097


BOOK: 0098


BOOK: 0099


BOOK: 0100


BOOK: 0101


BOOK: 0102


BOOK: 0103


BOOK: 0104


BOOK: 0105


BOOK: 0106


BOOK: 0107


BOOK: 0108


BOOK: 0109


BOOK: 0110


BOOK: 0111


BOOK: 0112


BOOK: 0113


BOOK: 0114


BOOK: 0115


BOOK: 0116


BOOK: 0117


BOOK: 0118


BOOK: 0119


BOOK: 0120


BOOK: 0121


BOOK: 0122


BOOK: 0123


BOOK: 0124


BOOK: 0125


BOOK: 0126


BOOK: 0127


BOOK: 0128


BOOK: 0129


BOOK: 0130


BOOK: 0131


BOOK: 0132


BOOK: 0133


BOOK: 0134


BOOK: 0135


BOOK: 0136


BOOK: 0137


BOOK: 0138


BOOK: 0139


BOOK: 0140


BOOK: 0141


BOOK: 0142


BOOK: 0143


BOOK: 0144


BOOK: 0145


BOOK: 0146


BOOK: 0147


BOOK: 0148


BOOK: 0149


BOOK: 0150


BOOK: 0151


BOOK: 0152


BOOK: 0153


BOOK: 0154


BOOK: 0155


BOOK: 0156


BOOK: 0157


BOOK: 0158


BOOK: 0159


BOOK: 0160


BOOK: 0161


BOOK: 0162


BOOK: 0163


BOOK: 0164


BOOK: 0165


BOOK: 0166


BOOK: 0167


BOOK: 0168


BOOK: 0169


BOOK: 0170


BOOK: 0171


BOOK: 0172


BOOK: 0173


BOOK: 0174


BOOK: 0175


BOOK: 0176


BOOK: 0177


BOOK: 0178


BOOK: 0179


BOOK: 0180


BOOK: 0181


BOOK: 0182


BOOK: 0183


BOOK: 0184


BOOK: 0185


BOOK: 0186


BOOK: 0187


BOOK: 0188


BOOK: 0189


BOOK: 0190


BOOK: 0191


BOOK: 0192


BOOK: 0193


BOOK: 0194


BOOK: 0195


BOOK: 0196


BOOK: 0197


BOOK: 0198


BOOK: 0199


BOOK: 0200


BOOK: 0201


BOOK: 0202


BOOK: 0203


BOOK: 0204


BOOK: 0205


BOOK: 0206


BOOK: 0207


BOOK: 0208


BOOK: 0209


BOOK: 0210


BOOK: 0211


BOOK: 0212


BOOK: 0213


BOOK: 0214


BOOK: 0215


BOOK: 0216


BOOK: 0217


BOOK: 0218


BOOK: 0219


BOOK: 0220


BOOK: 0221


BOOK: 0222


BOOK: 0223


BOOK: 0224


BOOK: 0225


BOOK: 0226


BOOK: 0227


BOOK: 0228


BOOK: 0229


BOOK: 0230


BOOK: 0231


BOOK: 0232


BOOK: 0233


BOOK: 0234


BOOK: 0235


BOOK: 0236


BOOK: 0237


BOOK: 0238


BOOK: 0239


Google:
Content
BOOK Number: 0004-02
第三十二章 豪氣生

  韓立轉身朝門口走去,在來到大門邊上時,忽然回頭,又問了一句話:

  「墨老背後站立的兄台,一直未發一言,不知是什麼來頭?」

  墨大夫聽了韓立這突如其來的一問,略微一笑,狡詐的避而不答道:

  「你如此機智,猜猜看吧,一定能猜得出來。」

  韓立搖了搖頭,乾淨利索的走出墨大夫的屋子,不知他是猜不出,還是根本就不願意去猜測。

  韓立一出門外,臉色陰沉了下來。

  「在和墨大夫的此次衝突中,自己毫無反擊之力,就被對方給制住,說明自己還是太天真了,以為憑藉小聰明就能和對方周旋一二。結果費盡心機造出的一筒五毒水,根本沒發揮它的作用,就被繳獲了。自己還是要回去好好的琢磨一下,怎麼才能加強本身的實力。」

  想到這裡,他朝自己的住處,大踏步的走了過去。看來,他並不甘心就如此被墨大夫給控制住。

  在屋內,墨大夫目瞪口呆的看著木板鋪成的地面,上面黑乎乎的出現了一個碗口粗的大洞。就在剛才,他漫不經心的試射了一下鐵筒裡的東西,結果從筒內噴射出來的毒液,輕而易舉的把地面給腐蝕到底。看到這毒液的詭異毒性,墨大夫再也按不住心中的後怕,跳起腳來破口大罵:

  「龜兒子,什麼時候學會製作這樣的毒藥,我從未教過他這方面的東西,我還以為只是普通的神仙倒迷藥。這臭小子還真是心狠手辣,翻臉不認人。」

  不知道自己已經給墨大夫造成驚嚇的韓立,回到自己的房內後,一頭紮在床上呼呼大睡起來,他今天經歷了了如此大的巨變,身心都消耗太大,急需休息來恢復體力。

  養足了精神的韓立,從睡夢中緩緩甦醒,他做起身子,看了看天色,東方有些發白,看來自己到了第二天早上,這次睡還真不短。

  做直了身子的韓立,並沒有下床,而是用雙手托起了下巴,手臂枕在大腿上,思量起逃脫墨大夫控制的方法來。

  很顯然,在這一年內他絕對是安全的,對方為了自己的小命著想,也不會對他下手,反而會竭力的保全他,但一年後還能否安全,就不好說了。

  「長春功」的問題韓立倒不用擔心,他前些天就練成了第四層,一年以後第五層也肯定手到擒來,不用他再多操心。

  「屍蟲丸」的問題也好解決,到時只要把修煉進度展現給對方看,在對方要求治療前要挾對方給自己解藥就可以了,對方想必不會為此而得罪他。

  猛然間,韓立想起了什麼,他用手從身上摸出一個藥瓶出來,從中倒出一顆碧綠色的藥丸,然後仰頭服下此藥,過了一會兒,等藥效發作,他就開始靜靜的內視起來。

  「咳!這墨老鬼在這屍蟲丸上,還真的沒騙自己,可解天下百毒的清靈散竟然對此丸毫好無作用,看來真的要等一年後,才能要到解藥。」韓立有些懊惱的小聲嘀咕道。

  把藥瓶重新放入懷內後,他從床上起來,來到了床下。

  他圍著屋內唯一的一張桌子,開始打起轉來。

  一邊倒背雙手慢慢走著,一邊繼續考慮腦中的各種問題。

  說起來,墨大夫對他所說的話,韓立並不完全相信,知道對方所說肯定有許多不實之處。可惜明知如此,因被對方用親人威脅,也無法反抗。

  韓立對墨大夫一年後是否真的信守承諾,很是懷疑,若真是像對方所說的這麼簡單,倒是好辦了,他完全沒有對抗的必要,。但就怕對方隱瞞了對他不利的部分,到時翻臉下了毒手,他若不做絲毫準備,豈不連反抗的餘地也沒有。

  韓立翻來覆去的想了好幾遍,覺得都沒有解決的好辦法。

  現在他和墨大夫是兩頭怕,對方害怕他不用心修煉耽誤了自己的性命,而他也擔心對方解除後顧之憂後,對他猛下毒手。

  本來他還可以用此來威脅對方一二,讓對方投鼠忌器,但如今被對手掐住了親人這個命脈,也就只能縮手縮腳,無奈妥協了。

  「難道自己還真的要把小命寄託在對方手掌之上,希望對方到時大發慈悲,對自己手下留情?」韓立有點氣餒了。

  「不行,決不能這樣做,自己的命運絕不能掌握在其他人的一念之間,把自己的一切都交予他人操縱,是最愚蠢的想法。」隨即他又推翻了這個蠢念頭。

  絞盡腦汁後,韓立還是想出了個不是辦法的辦法。

  他打算從多方面加強自身的實力,想方設法增加自己這方的籌碼,以震懾住對方,即使對方真要下手,自己也可有自保的餘地。

  這還真是個笨注意,只能被動的防守,讓對方先發制人。但如今,也只有這個方法可行,比較周全妥當。

  韓立拿定了注意後,決定到外面走走,他推開屋門,走到屋外的空地上,懶散的伸了伸自己的懶腰,打了個哈欠。

  他迎著早上有些刺骨的晨風,望著已升起一半的紅日,豪氣大發:

  「我自己的命運只能掌握在自己的手中,絕不會讓他人操縱。」

[BOOK: 0004 / Chapter: 03 ]

Google:
[INDEX] [BACK] [BOOK]
[INDEX] [BACK] [BOOK]

Sat Apr 27 05:57:08 2024