TITLE
[INDEX] [BACK] [BOOK]
BOOK
BOOK: 0001


BOOK: 0002


BOOK: 0003


BOOK: 0004


BOOK: 0005


BOOK: 0006


BOOK: 0007


BOOK: 0008


BOOK: 0009


BOOK: 0010


BOOK: 0011


BOOK: 0012


BOOK: 0013


BOOK: 0014


BOOK: 0015


BOOK: 0016


BOOK: 0017


BOOK: 0018


BOOK: 0019


BOOK: 0020


BOOK: 0021


BOOK: 0022


BOOK: 0023


BOOK: 0024


BOOK: 0025


BOOK: 0026


BOOK: 0027


BOOK: 0028


BOOK: 0029


BOOK: 0030


BOOK: 0031


BOOK: 0032


BOOK: 0033


BOOK: 0034


BOOK: 0035


BOOK: 0036


BOOK: 0037


BOOK: 0038


BOOK: 0039


BOOK: 0040


BOOK: 0041


BOOK: 0042


BOOK: 0043


BOOK: 0044


BOOK: 0045


BOOK: 0046


BOOK: 0047


BOOK: 0048


BOOK: 0049


BOOK: 0050


BOOK: 0051


BOOK: 0052


BOOK: 0053


BOOK: 0054


BOOK: 0055


BOOK: 0056


BOOK: 0057


BOOK: 0058


BOOK: 0059


BOOK: 0060


BOOK: 0061


BOOK: 0062


BOOK: 0063


BOOK: 0064


BOOK: 0065


BOOK: 0066


BOOK: 0067


BOOK: 0068


BOOK: 0069


BOOK: 0070


BOOK: 0071


BOOK: 0072


BOOK: 0073


BOOK: 0074


BOOK: 0075


BOOK: 0076


BOOK: 0077


BOOK: 0078


BOOK: 0079


BOOK: 0080


BOOK: 0081


BOOK: 0082


BOOK: 0083


BOOK: 0084


BOOK: 0085


BOOK: 0086


BOOK: 0087


BOOK: 0088


BOOK: 0089


BOOK: 0090


BOOK: 0091


BOOK: 0092


BOOK: 0093


BOOK: 0094


BOOK: 0095


BOOK: 0096


BOOK: 0097


BOOK: 0098


BOOK: 0099


BOOK: 0100


BOOK: 0101


BOOK: 0102


BOOK: 0103


BOOK: 0104


BOOK: 0105


BOOK: 0106


BOOK: 0107


BOOK: 0108


BOOK: 0109


BOOK: 0110


BOOK: 0111


BOOK: 0112


BOOK: 0113


BOOK: 0114


BOOK: 0115


BOOK: 0116


BOOK: 0117


BOOK: 0118


BOOK: 0119


BOOK: 0120


BOOK: 0121


BOOK: 0122


BOOK: 0123


BOOK: 0124


BOOK: 0125


BOOK: 0126


BOOK: 0127


BOOK: 0128


BOOK: 0129


BOOK: 0130


BOOK: 0131


BOOK: 0132


BOOK: 0133


BOOK: 0134


BOOK: 0135


BOOK: 0136


BOOK: 0137


BOOK: 0138


BOOK: 0139


BOOK: 0140


BOOK: 0141


BOOK: 0142


BOOK: 0143


BOOK: 0144


BOOK: 0145


BOOK: 0146


BOOK: 0147


BOOK: 0148


BOOK: 0149


BOOK: 0150


BOOK: 0151


BOOK: 0152


BOOK: 0153


BOOK: 0154


BOOK: 0155


BOOK: 0156


BOOK: 0157


BOOK: 0158


BOOK: 0159


BOOK: 0160


BOOK: 0161


BOOK: 0162


BOOK: 0163


BOOK: 0164


BOOK: 0165


BOOK: 0166


BOOK: 0167


BOOK: 0168


BOOK: 0169


BOOK: 0170


BOOK: 0171


BOOK: 0172


BOOK: 0173


BOOK: 0174


BOOK: 0175


BOOK: 0176


BOOK: 0177


BOOK: 0178


BOOK: 0179


BOOK: 0180


BOOK: 0181


BOOK: 0182


BOOK: 0183


BOOK: 0184


BOOK: 0185


BOOK: 0186


BOOK: 0187


BOOK: 0188


BOOK: 0189


BOOK: 0190


BOOK: 0191


BOOK: 0192


BOOK: 0193


BOOK: 0194


BOOK: 0195


BOOK: 0196


BOOK: 0197


BOOK: 0198


BOOK: 0199


BOOK: 0200


BOOK: 0201


BOOK: 0202


BOOK: 0203


BOOK: 0204


BOOK: 0205


BOOK: 0206


BOOK: 0207


BOOK: 0208


BOOK: 0209


BOOK: 0210


BOOK: 0211


BOOK: 0212


BOOK: 0213


BOOK: 0214


BOOK: 0215


BOOK: 0216


BOOK: 0217


BOOK: 0218


BOOK: 0219


BOOK: 0220


BOOK: 0221


BOOK: 0222


BOOK: 0223


BOOK: 0224


BOOK: 0225


BOOK: 0226


BOOK: 0227


BOOK: 0228


BOOK: 0229


BOOK: 0230


BOOK: 0231


BOOK: 0232


BOOK: 0233


BOOK: 0234


BOOK: 0235


BOOK: 0236


BOOK: 0237


BOOK: 0238


BOOK: 0239


Google:
Content
BOOK Number: 0010-07
第九十七章 背後交易


  王門主一聽這話,心裡不由的咯噔一下,暗自打起鼓來。

  昨天他和其他高層,接到了厲飛雨說的韓立將在明日午時來落日峰的通知後,其中有些人馬上就以對方過於危險、不好控制為由,提出了要在會面時做些手腳,趁機殺死韓立的提議。

  但這個建議,遭到了另外一部分人的竭力反對。他們認為此舉太過危險,失敗後容易遭受對方的大力反噬,,認為應該先和對方談過以後,再做定議。

  意圖立即下手的人,馬上就以時間拖長了會走漏風聲,以及夜長夢多等理由,給以激烈駁斥。

  其實所有人都心知肚明,說韓立太過危險,這只不過是個藉口而已,其實還是某些人想要圖謀人家的修煉法門,打算從這位韓大夫身上撈取好處罷了。即使那些反對下手的人,恐怕也抱有相同的念頭,只不過他們採用的手法比較溫和、隱蔽而已。

  這兩方的人當著王門主的面,就吵的面紅耳赤,一直到快散會前,誰也沒有說服對方,還在喋喋不休的爭執著。

  最後,還是那倖存下來的灰衣人師叔看不下去了,他冷冷的說了一句話,讓眾人立刻安靜了下來。

  「你們殺掉了這位韓大夫,難道就不怕其長輩找上門來嗎?」灰衣人的這句話,如同一桶涼水一樣,立即澆醒了頭腦發熱的高層們。

  「是啊!對方如此年輕,就這般厲害!肯定還有神仙之流的長輩在後面,如果冒然害死了對方,當其長輩找上門來時,豈不是所有人都死無葬身之地嗎!」

  在明白過來害這位韓大夫,也就是害死自己時,原先主張下毒手的人統統改變了口風,即便還有一兩個利慾熏心的人仍試圖堅持,但以溫和方式對待韓立的意見還是被統一了下來。

  現在王門主見到韓立突然說了這麼一句意味深長的話來,自然有些心虛,以為對方神通廣大,不知從何處得知了昨天爭執的內容,所以才對他加以警示。

  不過,王絕楚做作為一門之主畢竟已多年,其城府和閱歷都非比尋常。他很快就擺脫了天眼術造成的影響,神色恢復了正常。

  「韓神醫為何口出此言?本門上上下下可都是對閣下感激不盡的。」王絕楚在心裡核計了一下後,還決定探探對方的口風再說。

  「可我怎麼聽說,好像有人要對我不利啊!」韓立冷笑了一下,淡淡的說道。

  王門主一聽,先是一驚,但看到韓並有要發怒的跡象,隨後又稍微放下些心來。對方既然沒用憤怒的語氣來說此話,而且獨自一人來見他,這說明對方可能只是聽到些風聲,並非詳知會議的內容,看來還有挽回雙方關係的餘地。

  「韓神醫可能有些誤會了,昨日本門的確出了幾個敗類,企圖忘恩負義。但閣下請放心,這幾人早已被拿下嚴加看管了,要知道本門大多數人對韓大夫還是心存感激的,絕不會做出一些親者痛、仇者快的事情來。」王絕楚暗自掂量一番後,大義凜然的說出了以上的話來。

  韓立聽了此話後,心中冷笑不止。他自從暴露了實力,幫助七玄門度過此劫後,便一直用「鳥盡弓藏」、「過河拆橋」的典故,來提醒自己要謹慎小心。別以為對別人有恩,對方就一定會感激自己,要知道人心是最難測的了。對這些自認是大人物的人來說,只要有足夠的利益,忘恩負義、六親不認只家常便飯而已,如同喝水一樣的普通常見。

  這也是韓立回谷後,就閉門不見外人的理由之一。他故意讓這些高層們冷靜一下,別讓貪慾之火把他們的理智都燒得一乾二淨。

  後來叫厲飛雨,捎帶了與高層們會面的口信後,韓立就沒打算按時去見這些人。

  要知道,即使他現在實力比起普通江湖人高的多,但如果對方用些見不得人的手段話,那麼就有太多的方法能置他於死地了。

  因此,為了安全起見,他特意提前了半日時間,偷偷獨自一人見這位王大門主。

  而剛才他只不過稍微試探了一下對方,這位王大門主就露出了馬腳,看來這些七玄門大人物真的考慮過,要對自己動手。

  不過這也無所謂了!不管對方是真動手,還是只是想一下,他都也不會為此而動什麼怒。因為和這位七玄門第一人做完交易後,他就會遠走高飛,再也不會和他們有什麼交集。

  「廢話我不就說了!不瞞王門主,我和閣下見過此面後,就會離開此地,遠走他鄉,很可能永不再回彩霞山了。而在離開之前,我想和門主做一筆對雙方都有好處的交易。」韓立直視著王絕楚一會兒後,忽然神秘的說道。

  「交易?」王門主聽到對方要離開,先是一愣,但隨後聞言對方要和他做交易,又納悶起來。

  「自己和這位韓神醫,有什麼交易可做?」他心中不禁有些七上八下。

  …………

  當中午時分,到了原先約好的見面時間時,韓立並沒有出現在落日峰主殿,反而是王門主精神抖擻的最後一個踏入了會場。

  王大門主當場宣佈,不用再等候對方了,因為韓立已經離開了彩霞山,不知所蹤。估計對方會離開鏡州,甚至越國,所以一切的麻煩都已消失了。

  在場的人聞聽此言後,全都瞪大了雙目,面面相覷,整個會場鴉雀無聲。

  「人都已經沒了,那還打個什麼狗屁主意!該幹嗎,幹嗎去吧!」這些人無奈的想道。

[BOOK: 0010 / Chapter: 08 ]

Google:
[INDEX] [BACK] [BOOK]
[INDEX] [BACK] [BOOK]

Fri Apr 26 16:15:50 2024