TITLE
[INDEX] [BACK] [BOOK]
BOOK
BOOK: 0001


BOOK: 0002


BOOK: 0003


BOOK: 0004


BOOK: 0005


BOOK: 0006


BOOK: 0007


BOOK: 0008


BOOK: 0009


BOOK: 0010


BOOK: 0011


BOOK: 0012


BOOK: 0013


BOOK: 0014


BOOK: 0015


BOOK: 0016


BOOK: 0017


BOOK: 0018


BOOK: 0019


BOOK: 0020


BOOK: 0021


BOOK: 0022


BOOK: 0023


BOOK: 0024


BOOK: 0025


BOOK: 0026


BOOK: 0027


BOOK: 0028


BOOK: 0029


BOOK: 0030


BOOK: 0031


BOOK: 0032


BOOK: 0033


BOOK: 0034


BOOK: 0035


BOOK: 0036


BOOK: 0037


BOOK: 0038


BOOK: 0039


BOOK: 0040


BOOK: 0041


BOOK: 0042


BOOK: 0043


BOOK: 0044


BOOK: 0045


BOOK: 0046


BOOK: 0047


BOOK: 0048


BOOK: 0049


BOOK: 0050


BOOK: 0051


BOOK: 0052


BOOK: 0053


BOOK: 0054


BOOK: 0055


BOOK: 0056


BOOK: 0057


BOOK: 0058


BOOK: 0059


BOOK: 0060


BOOK: 0061


BOOK: 0062


BOOK: 0063


BOOK: 0064


BOOK: 0065


BOOK: 0066


BOOK: 0067


BOOK: 0068


BOOK: 0069


BOOK: 0070


BOOK: 0071


BOOK: 0072


BOOK: 0073


BOOK: 0074


BOOK: 0075


BOOK: 0076


BOOK: 0077


BOOK: 0078


BOOK: 0079


BOOK: 0080


BOOK: 0081


BOOK: 0082


BOOK: 0083


BOOK: 0084


BOOK: 0085


BOOK: 0086


BOOK: 0087


BOOK: 0088


BOOK: 0089


BOOK: 0090


BOOK: 0091


BOOK: 0092


BOOK: 0093


BOOK: 0094


BOOK: 0095


BOOK: 0096


BOOK: 0097


BOOK: 0098


BOOK: 0099


BOOK: 0100


BOOK: 0101


BOOK: 0102


BOOK: 0103


BOOK: 0104


BOOK: 0105


BOOK: 0106


BOOK: 0107


BOOK: 0108


BOOK: 0109


BOOK: 0110


BOOK: 0111


BOOK: 0112


BOOK: 0113


BOOK: 0114


BOOK: 0115


BOOK: 0116


BOOK: 0117


BOOK: 0118


BOOK: 0119


BOOK: 0120


BOOK: 0121


BOOK: 0122


BOOK: 0123


BOOK: 0124


BOOK: 0125


BOOK: 0126


BOOK: 0127


BOOK: 0128


BOOK: 0129


BOOK: 0130


BOOK: 0131


BOOK: 0132


BOOK: 0133


BOOK: 0134


BOOK: 0135


BOOK: 0136


BOOK: 0137


BOOK: 0138


BOOK: 0139


BOOK: 0140


BOOK: 0141


BOOK: 0142


BOOK: 0143


BOOK: 0144


BOOK: 0145


BOOK: 0146


BOOK: 0147


BOOK: 0148


BOOK: 0149


BOOK: 0150


BOOK: 0151


BOOK: 0152


BOOK: 0153


BOOK: 0154


BOOK: 0155


BOOK: 0156


BOOK: 0157


BOOK: 0158


BOOK: 0159


BOOK: 0160


BOOK: 0161


BOOK: 0162


BOOK: 0163


BOOK: 0164


BOOK: 0165


BOOK: 0166


BOOK: 0167


BOOK: 0168


BOOK: 0169


BOOK: 0170


BOOK: 0171


BOOK: 0172


BOOK: 0173


BOOK: 0174


BOOK: 0175


BOOK: 0176


BOOK: 0177


BOOK: 0178


BOOK: 0179


BOOK: 0180


BOOK: 0181


BOOK: 0182


BOOK: 0183


BOOK: 0184


BOOK: 0185


BOOK: 0186


BOOK: 0187


BOOK: 0188


BOOK: 0189


BOOK: 0190


BOOK: 0191


BOOK: 0192


BOOK: 0193


BOOK: 0194


BOOK: 0195


BOOK: 0196


BOOK: 0197


BOOK: 0198


BOOK: 0199


BOOK: 0200


BOOK: 0201


BOOK: 0202


BOOK: 0203


BOOK: 0204


BOOK: 0205


BOOK: 0206


BOOK: 0207


BOOK: 0208


BOOK: 0209


BOOK: 0210


BOOK: 0211


BOOK: 0212


BOOK: 0213


BOOK: 0214


BOOK: 0215


BOOK: 0216


BOOK: 0217


BOOK: 0218


BOOK: 0219


BOOK: 0220


BOOK: 0221


BOOK: 0222


BOOK: 0223


BOOK: 0224


BOOK: 0225


BOOK: 0226


BOOK: 0227


BOOK: 0228


BOOK: 0229


BOOK: 0230


BOOK: 0231


BOOK: 0232


BOOK: 0233


BOOK: 0234


BOOK: 0235


BOOK: 0236


BOOK: 0237


BOOK: 0238


BOOK: 0239


Google:
Content
BOOK Number: 0004-04
第三十四章 眨眼劍法

  「眨眼劍法?」韓立自言自語的重複了一遍劍法的名字。

  「是啊,你說劍法和眨眼有什麼關係?這名字好笑不好笑。」

  「你練過這劍法嗎?」韓立關心的問道。

  「當然沒有,誰會練連真氣都不用的武功,那不是個花架子嗎?別說我,從它創立以來,就沒有人修煉過。」

  「聽說,要不是當初創立它的那位長老,曾經挽救過七玄門數次危機,在臨終前又立下遺囑,一定要把這劍法列入七絕堂,這眨眼劍法根本就不可能放入七絕堂絕學之列。」

  厲飛雨這人,有著與他冷酷外表截然不同的大嘴巴,韓立還沒開口去問,他就把這劍法的老底都翻了出來。當然,他的大嘴本性只會在韓立面前顯漏一二。到了外面,在其他師兄弟面前,他又成了那個酷酷的偶像「厲師兄。」

  韓立聽完厲飛雨的敘述之後,第五感隱隱約約的告訴他,這就是他一直在尋找的東西。

  「厲師兄,這劍法你能給我抄錄一份,帶出七絕堂嗎?」

  「嘻嘻!沒問題,要說其它的武功,我是不好給你謄錄一份,因為每天都有專人察看、檢查,這眨眼劍法卻放在角落里根本無人注意。不過抄錄起來太麻煩,乾脆我把原劍譜給你悄悄帶出來就是,等你自己默記或謄抄完畢,我再偷偷的放回去,絕對不會有人注意到。」厲飛雨滿不在乎的提出了一個更大膽的建議。

  韓立見他似乎很有把握的樣子,就同意了他的做法。

  他本來還有些擔心眼前之人丟三落四的惡習,萬一給他抄記劍法時,一不小心,漏了幾處,他豈不冤枉。

  現在能拿到原劍譜當然是更好了。

  「好了,時候不早了,我該回去練功。要不,又要被七絕堂總管發現我偷偷的外出了。」厲飛雨擦乾了身子,穿好上衣,準備離開。

  韓立不再說什麼,只是囑咐他,偷拿劍譜時小心一點,別栽在了上面。

  厲飛雨不在乎的轉過身子,用手背衝他瀟灑的揮揮手,就從附近的山洞慢慢爬了出去。

  韓立見他的背影漸漸消失在洞口中,臉上的笑容也隨之漸漸消逝,露出了幾絲陰雲。

  在厲飛雨走了沒多久,韓立也回到了神手谷。

  一回到神手谷中,韓立就遠遠看到那個高大的神秘男子。

  他一動不動的站在墨大夫屋子的外面,緊靠著門口,頂著斗篷,似乎一點也不在乎夏日驕陽的暴曬。

  韓立站來到自己屋子的門邊,停下了腳步,眺望著這個從不言語的男人。

  自從被墨大夫要挾之後,韓立就一直對這個不露出真容的男子很感興趣,這人似乎天生是個啞巴,來到山谷以後,就從未開口說過話。

  更奇特的是,此人體力實在是驚人,像這樣站立不動,往往一呆就是一整天,還從未見他疲憊過。韓立在心裡,早已把他冠以「怪物」的稱號。

  他也曾經試過和這人交流一下,但此人如同木頭一樣,毫無反應,不管韓立說的再怎麼天花亂墜,他就是不理會。

  韓立算是徹底服了墨大夫,竟能把一個活生生的血肉之軀,訓練的如同傀儡一樣,毫無弱點。

  絕對服從命令、體力驚人,從不開口說話、沒有絲毫感情,雖然尚不知他武功怎樣,但絕不會太弱,這是他對這名男子下的最後判斷。

  韓立知道,這個人很可能會成為墨大夫的又一個殺手鐧,但他毫無辦法,他找不出此人的任何破綻來。

  唯一讓韓立有些疑惑的是,偶爾從後面望向此人的背部時,他總會有一很些熟悉的感覺,似乎在那裡瞅見過相同的身影。但他回想時,又總想不起是和那個認識的人的背影相類似。

  看了一會兒,韓立嘆口氣,關上屋門,回到屋內,他知道沒有墨大夫的命令,此人是不會去休息的。

  他有些心亂,一個箭步直接蹦到了自己的床上,身子往下一倒,躺在了那裡,然後雙手擱在腦後,閉上了雙眼。

  他把今天從厲飛雨那裡學到的幾招,在腦海裡好好回放了一遍,就暗自憑空用腦子模擬了起來,把每一招的細節都分成數段,再一點點的反覆推敲,仔細揣摩。

  這是韓立長春功練至第五層,新得到的能力,過目不忘。

  他憑藉這個優勢,可把任何武功用腦子憑空完整記下,再在腦海中來回播放無數次,加以錘煉昇華,這也是厲飛雨以為他是個天才的原因。

  在兩個月以前,韓立依仗著兩種聖藥的效力,硬生生的把長春功衝破了第四層境界,達到了第五層。

  「黃龍丹」和「金髓丸」的藥效如此之大,遠遠超出了韓立的估計之外,他還是小瞧了那幾張配方的莫大威力,這些配製的藥丸還真是無價之寶。

  不過兩種洗髓的靈藥,也用去了一小半,剩下的應該勉強夠自己練成第六層的長春功,真有些期待,第六層的長春功會給自己帶來什麼樣的意外。

  距離墨大夫下的最後通牒時間只剩下小半年了,自己雖然從厲飛雨那裡學到一些招式,但因為沒有相配合的內家真氣,只能算是一些花拳繡腿的皮毛功夫。

  對付粗通武功之人尚可管用,但對墨大夫使用的話,那真是肉包子打狗,有去無回。

  韓立想到這裡有些憂心,又有些煩惱,自己這長春功什麼都好,就是無法用於實戰、廝殺。

  他現在只有期望於那眨眼劍法了,希望它會給他帶來個驚喜。

[BOOK: 0004 / Chapter: 05 ]

Google:
[INDEX] [BACK] [BOOK]
[INDEX] [BACK] [BOOK]

Sat Apr 27 03:29:19 2024